Sen olmasan buralara gelemezdim ben
 

İlk bu başlığı gören şarkı sözünümü yazmış diye düşünebilirler.Evet başlık şarkı sözü çünkü yazıcağım şeyle ilgili.Her neyse 5.Sınıfta hayatımda bu kadar güzel bir göz bu kadar güzel bir yüz bu kadar güzel saçlar hiç görmedim.O zamanlar küçük bir çocuktum aşk ne sevgi ne hiç bilmezdim tek bildiğim sevgi anneme olan sevgiydi. Ama o kızı gördüğümde masallarda okuduğum prenses bu kız olmalı diye içimden geçirdim ve haklıydımda tabi bana göre.Bu kız benim masalımdaki prenses'ti o günden sonra bu kız kalbimde yer edindi.Okuldan çıkışta tenefüslerde hep arkasındaydım kıza prensesime biri dokunduğu an olay çıkarıyordum evine kadar bırakıyordum.Ona karşı çok değişik duygular hissediyordum.İlerleyen zamanlarda öğrendim ki bunun adı aşkmış.Bana Dediler çocukluk aşkı bu 2 güne kalmaz unutursun dediler.Bunu diyenler şimdi nerdeler çok merak ediyorum.8.sınıfa kadar hep aynı okulda okuduk ve o zamana kadar ben bu kızdan başkasını sevemedim nedenini bilmiyorum heralde masalım çok uzundu.Mezuniyet balosu falan filan derken bi anda lisede buldum kendimi ama yanımda prensesim yoktu beni çoktan unutup başka bi liseye gitmişti ve bende başka bi liseye gitmiştim o sene onu unuttum sanmıştım hep başka kızlar geliyodu yanıma ama yinede geri çeviriyodum çünkü prenses hâla aklımdaydı.Lise 2 ye geçtiğim an ise okula adımımı bir attım ki o adım hayatımı değiştiren prensesi bizim okulda görme şansını bulmamı sağladı.Prenses benim okuduğum okula kaydını aldırmıştı ve o an çok ama çok sevinmiştim ama sevincim çok kısa sürdü çünkü prenses benim için değil tam tersine başka bir çocuk için bu okula gelmişti. Yanına gittiğimde ise beni tanımadı o an yıkılmıştım ve kendi kendime demiştim o kız olmasa ben buralara kadar gelemezdim diye ve çok haklıydım o kız olmasaydı hayatın gerçeklerini göremicektim ve sap sap geziyo olucaktım. Onu tanıdığım güne lanet ediyorum ama inadına Hâla onu çok seviyorumm...:/