eg24

Sarmaşık, toprağa düştüğü andan itibaren, sarılacak bir kök arar. Tıpkı; biz insanlar bir kordonla bağlanırız yaşama, o ise köklerle. Sarmaşığın tek amacı vardır, aşık olmak. Ve o, ilk gördü şeye aşık olur, sarılır hiç bırakmayacak gibi.
Bir anda büyür, zamanın nasıl geçtiğini anlamaz, anlamak da istemez. Ama bizler, zamanı telef ederek geçiriyoruz çoğu zaman. Belki hiç birimiz sarmaşık kadar olamadık. Yolu zor geldi ya da basit gördük. Faklı şeyler peşinde koştuk durmadan, yılmadan, bıkmadan.

Bitmek tükenmek bilmeyen iştahımız, istemediğimiz şeyleri getirdi koydu hayatımızın ortasına. Ama bir gerçek var insanın hayatında, belki tek gerçek; Aşk…

Utanma duygusu kalkar ortadan, sevgin aklını kör eder, düşüncelerin onun etrafında dolanır durmadan, seni sarar adeta sarmaşık gibi. Aşkı arzularsın hem de bırakmayacak gibi. Yıllardır aradığın kişi yanı başında da olabilir senden uzakta nefes almaya da çalışabilir. O da seni bekler, biliyordur bir gün senin onu bulacağını er ya da geç, senin kendisine ulaşacağını bilir, hisseder, bekler…

Onu bulduğunda, karışında beyaz bir kelebek misali kanatlarını açmanı bekler, senin masumiyetine, sevgine, aşkına güvenerek seni bahçesine davet eder cömert şekilde. Tüm benligi ile seni ister. Karşılığını bekler, sadakatini ister senden masumiyetine leke sürmeden, kendisine dokunulmasını ister ama kirletilmeden…

Zaten aşkın en sihirli hali odur.

Toprağa düştü, filizleniyor aşk. İlk yağmuru bekler sarıp sarmalamak için tıpkı sarmaşık gibi.

O tüm benliği ile sarar sevdiğini, dallarıyla, budaklarıyla... Can acıtan budakları ile sevdiğine dokunulmasını istemez canını acıtır yabacıların, derki sana; bu benim benden başkası dokunamaz ona. Benden başkası sevemez benim kadar…

Büyüdükçe içindeki aşk daha da sadakatli olur, saklar kimse görmesin diye. Etrafındakilere derki; bakın ben böyle severim, tüm benliğimle tüm bedenimle varsa benim gibi seven yanına yanaşsın görelim der. Üstüne aşk tanımaz. Köklerinde saklıdır onun aşk. Bir hikaye bilir köklerinden dallarına kadar. Ben sarmAŞIK, aşkı en iyi bilen benim. Köklerimde taşırım aşkımı. Siz insanlar benim gibi olmadınız. Ben ya bi duvara aşık olurum ya da bir ağaca...

Ama sizl birbirinize benim duvara, ağaca aşık olduğum kadar aşık olmazsınız, benim sizin gibi duygularım yok ben böyle yaratıldım. Sizlerse aşkı en iyi yaşadığınızı ima ediyorsunuz hanginiz benim kadar sadık hanginiz benim kadar aşkı tohumlarında yaşatıyor, hiç biriniz...

Sizler birbirinizi kandırıyorsunuz kelimelerle, sahte duygularınızla, keşke benimde dilim olsaydı da size aşkın ne olduğunu anlatabilseydim.

Ben sarmAŞIK dünya üzerinde aşkın en büyük göstergesi…