ORHAN AFACAN

İnceledim vücudumu ömrümce aynada
En güzel benim yüzüm sanırım bu dünyada.
Kulaklarım,kaşlarım en münasip durumda.
Ağzımı,burnumu başka bir yere koyamadım.

Gözlerim,göz bebeğim harika ve kusursuz.
Görüşü,düşünce gibi sınırsız ve sonsuz.
Hiçbir şeye benzemiyordu gözlerim onsuz.
Göz kapağımı,kirpikleri atlayamadım.

Düşünce demişken ben,Aklımı aldım ele.
Neneden,nasıl,niçindir tasarlayamadım.
Ne demeli bilmem ki bir et parçası dile.
Tefsir yapacak bir lüğat'a rastlayamadım.

Ağzımla,dudaklarım yüzümün bütünlüğü
Hemen fark ediliyor dişlerin üstünlüğü.
Gülüşün güzelliği,sözlerin düzgünlüğü
Söküpte bir tanesini bile atamadım.

Çerçevesi yüzümün saçlarım güle güle
Güzelliği verdiğim besbelli benim güle.
Renkledim yüzümü,gözümü makyaj ile.
O,gerçek güzelliğin tadına varamadım.

Kol,ayak sağlı-sollu,parmakları boğumlu.
Birbirine benzerler,birbiriyle uyumlu.
Ne bir eksik,ne bir fazla ORHAN değil sorumlu.
Beş parmağın sırrını bir türlü açamadım.

Boy,post,endam yerinde pek ideal vücudum.
Bilim,ilim,kudret sahibinindir mevcudum.
Yaşamak için nefes nefes hava soludum
Ruh-havamı; hava ruhmu 'dur anlayamadım.

OL ve ÖL emri vücudumun her noktasında.
Tükendi mantığım DARVİN'ın iddiasında.
İşlediğim hayırla,günahların dışında
Bende,bana ait olan bir şey bulamadım..

Orhan afacan