buse

Dolaştım teline hiç saklanmadan
Ördüğüm sevdayı yıktı saçların
Zamansız dokundum soluklanmadan
Kırbaçtı canımı yaktı saçların

Çilingir sofrası gibiydi rengi
Sanki yüreğimde oynaşan çengi
Gözüme siyahtan batan bir süngü
İlgiden usandı, bıktı saçların

Mahkeme kurarsın üç ağaç çatık
Iraktır hayaller hasrete katık
Düşünmeden aşkı düşürdü tetik
Son kurşunu bana sıktı saçların

Tutunmadı yine inadı tuttu
Koskoca bir ömrü soluksuz yuttu
Beni nasıl koydu, nerde unuttu?
Bak yine vefasız çıktı saçların

Özlemler depreşir durmadan sancır
Kokuna saati kurmadan, sancır
Şafağa, tokadı vurmadan sancır
İçime hüzünden çöktü saçların

Saklıydı gönülde sevdası saklı
Bir tutam kaküle takılı aklı
Kim yanlış yapmıştı, kim daha haklı?
İpliği pazara döktü saçların

İmrenir gülmeye yadırgı yanım
Ben bir dağ başında uğraksız han’ım
Sevmedin bir türlü acıyor canım
Nefesi ömürden söktü saçların

Adem Ahmet Pehlivan