buse

Rüzgar esiyor yüzüme, yüzüme doğru,
Yaşlar akıyor savruluyor rüzgarla her yere
Anılar uçuşuyor yüreğimden kaçmak istercesine
Anlamı yok söylenenlerin…
Gitmek istiyor ruhum, uzaklara gitmek…
Dört bir yanı kapalı kalbin, vurulmuş kilidi kapısına…
İstese de yapamıyor, çaresizliğe mahkum
Her şey gibi…
Gün batıyor sessizlik çöküyor her bir tarafa,
Aydınlık yok oluyor yüreğimden unutulmuş hatıralara
Acılar geliyor üzerime, üzerime vurgun gibi…
Yok diyorum içimden: Ben yitik savaşçı değilim ki!
Gelirim üstesinden hayatın, en zor engellerini bile aşarım
Tek bir kararsızlıkta kalsam bile yine kendimle anlaşırım
Sonsuz bir kayıp içinden yeni umutlar için yaşarım
Kayıp değilim ben hala yüreğimle seviyorum
Dünya umurumda değil, sevgisiz ben yok olurum
Hüzünler bir hasretlik mektup gibi,
Yıllardır beklenen ve asla ümidini yitirmeyen saatler gibi,
Geçmek bilmese de yaşanıyor yine benliğimde.
Sevgiye tutkun bir kalp var bedenimde,
En hırçın dalgaların kıyılarında ki kayaları,
Zamanla parçalayabildikleri gibi,
Sevgileri büyütüyorum inatla tüm inancımla.
Gecelerin en güzeli ve mehtabın en derininde
Gözlerini hayal ederek seviyorum hayatı,
Tutunuyorum yeniden, yeniden tüm varlığımla,
Küçük bir kalbin yapabileceğinin en iyisini yapmaya çalışıyorum,
Ve o küçük kalple seni hala çok seviyorum…