buse

Yazıyorum yorgunluğumu, madem demindeyim yalnızlıkla dolu hayatın,
Bir gece sessizliği yorgunluğuma gölge olsun...
Bir de sen...Aşk dedikleri o garip girdap...
Aşk senden bana bir hediye olsun...
Adı acı mı yada sevgi mi yada ince bir ipin
üstünde azapta yaşamak mı...
Hayat tüm yorgunluğunu aşk ta mı sakladı yoksa...
Aşıkların kalplerini rehin alan hayat,
Neden bu düğümü attı kalplere...
Amacı Saklamak mıydı kalpleri acının içinde mutlu
dünyadan soyutlanmış bir kutuda...
Belki de acıyı tattırmak bir solukta acımadan...
Belki de mutluluğu ağlattıktan sonra vermek...
Hayatın kuralı mı bu ??
Yaşam şarkısını söylerken kendi yalnızlığında...kendini dinlendiren ruhumu teslim ediyorum aşka...
Kabul ediyorum.acı çekiyorum.azaptayım.korkuyorum.bazen de mutlu oluyorum.ama her zaman hazdayım.
Çünkü aşığım...Cehennem alevlerine alışan cehennemlikler gibi alıştım yaşamaya...
AŞK...