buse

HER sabah hüzünle karışık bir umut var içimde. sensizliğin hüznünü yeni bir günün seni getireceği umuduyla bastırıyorum. her gün yeni bir umut yeni bir arayış benim için belki sana kavuşacağım zamana bir günün daha yaklaşıyorum. bugün değilse yarın kim bilir belki de yalnızca kendimi avutuyorum. gittiğinden beri yalnızlık şiirlerine takılıyor gözüm,bir başıma değilim sensizlikten ylnızım terk edilip gitmek en çok nasıl koyar insana bir ben bilirim!..gitmelerin gidenlerin arkalarından bıraktığı çaresizlikleri en koyu özlemleri senin gidişinde ateş gibi çöktü yüreğime,hiçbir yağmur yetmedi senin özlemini gidermeye,ben her sabah beni sana getirecek yollardan yürüdüm,senin duyacağın şarkıları söyledim,yalnızca ve gelmeyişinin he rakşamında aslında doğduğunu hiç anlamadığım güneşle beraber bende battım bir kez daha,geceleri hep uyudum,uyudum....gün boyu çektiğim hasretini rüyalarımda biras olsun giderebilmek için...her şeye iyi gelen yaraları iyileştiren zaman hiç bu kadar acıtmamıştı yüreğimi. binvir umuda sarıldığım sabahlar artık hiç doğmaz oldu benim günümde gecemde karanlık şimdi ne ay uğruyor gecelerime ne de sana benzettiğim yıldızlar parlıyor,,,elimde kaldı umutlarımsensizlik öyle kötü bir yara oldu ki artık içimde öyle büyük boşluk açtın ki bir gün olurda geri dönersen kendi yaptığın boşluğa sen bile yetmeyeceksin . orası hep bomboş paramparça kalacak büsbütün cam kırıklarıyla kaplı kalbim ne zaman seni düşünürsem seni hatırlayacak en ufak birşey görsem o kırıklarıyla dolu yeri batmaya başlyor yüreğime. artık sabahları yalnızca hüzünle uyanıyorum hiç bir şey beklemiyorumgünden senden bile varlığından.SENSİZLİĞİ YAŞAMAKTANSA İÇİMDEKİ BOŞLUKLARDA KIRIKLARLA BOŞ UMUTLARIMLA SENSİZLİĞE ALIŞIRIM....ALIŞMAYA ÇALIŞIRIM YOKLUĞUNA DA!!!!...