buse

Ayrılığın habercisiymiş bu sabah doğan güneş, sensizliğe uyanmışım ben bugün ve ömür boyu seni birdaha görememeye. Bu kadar erken olmamalıydı gidişin, böyle sessiz ve böyle habersiz. Dinlediğim her şarkı, bundan sonra sensiz yürüyeceğim yollarda kulaklarıma çarpan her şarkı sözü ağlatacak mı beni ? Yoksun artık sevgilim, sen yoksun ya bundan sonra ne gündüzüm aydınlık ne gecem karanlık. Neden gittin ki ? Bi veda bile edemeden, seni son kez koklayamadan, sarılamadan... Ne gerek vardı bu sonsuz HOŞÇAKAL'a... Nasıl alıştıracağım kendimi sensiz yaşanacak bir ömrün geri kalanına ? Artık ilkbahar beni ilgilendirmiyor,sen yoksun ki açsın çiçekler, uçsun kelebekler. Bundan sonra ben hep sonbaharı yaşayacağım, yapraklarımı dökeceğim ve yağmurlar yağdıracağım toprağına. Hep siyah görünecek renkler gözüme, seni yolcu ederken giydiğim gibi. Hava hep gri olacak dinmeyecek yağmurlar. Gittin bugün ve ben şimdiden unuttum güneşin sarısını, gökyüzünün mavisini. Biz de öyleydk seninle, sen benim güneşimdin ben gökyüzü. Artık sen doğmayacaksın ki ben mavi olayım. Battın sen güneşim...
Bundan sonra hep parçalı bulutluyum, renksizim...
Tutamadım ellerini son defa, bırakmadılar izin vermediler, son defa göremedim bile seni... O kadar çok isterdimki , senin yerine ben....
Görüyorsun beni duyuyorsun biliyorum, hissediyorsun içimden geçenleri ve kızıyorsun belki de.. Kendime kıyamadığımdan değil içimdeki sana kıyamadığımdan yapamıyorum aklımdan geçeni. Seninle adımızı ağaçlara kazırdık, duvarlara yazardık hani.... Sen benim adımı yazardın ben senin adını...
Şimdi kıyafetlerini kokluyorum, artık her gece onlarla yatacağım. Senin gömleğini giyeceğim yatarken. Zamanla kıyafetlerinden geçse de kokun merak etme sevgilim, senin kokun benim tenimde saklı...
Ne vardı şimdi yanımda olsaydın, ben başımı omzuna koysaydm da yine birlikte izleseydik gökyüzünü, birlikte saysaydık yıldızları, sabırsızlıkla izlemeyi bekleseydik güneşin doğuşunu. Yine bikeresinde böyle güneşin doğuşunu beklerken ben uyumuşum sen de beni izlemişsin ya hiç uyumamışsın, haberin yok ama çok kızmıştım kendime. Keşke uyumasaydım diyorum şimdi ben de seni izleseymişim. Şimdi istesem de izleyemem ki artık hiç yanımda göremeyeceğim seni... Dönüşün yok artık biliyorum, sensizliğin ayazı donduracak beni.
Saat gecenin 4 ü , sen gideli 1 gün olacak neredeyse. Özledimmmm çok özlediimmm. Şimdi çıkıp baksam gökyüzüne görebilir miyim acaba seni ?
Kimbilir daha ne kadar dayanabileceğim sensizliğe, kaç pazartesi salı , kaç gün , kaç hafta, kaç ay, kaç yıl geçecek böyle. Dayanamıyorum yokluğuna, kabullenemiyorum, üşüyorum, ıssızım. Susturamıyorum içimdeki çığlığı bastıramıyorum...
Ve bir gün yanına geleceğim, çok bekletmeyeceğim seni orda...
Kalbimdesin sevgilimm unutulmayacaksın...