buse

Acıdır maziye yeniden başlamak. Hatıraların arasından yenilerini çıkarmak. Gözler aranır eskiyi, yeniden yaşamak için. Elinden bir şey gelmez... Mazidir artık geçmişin. Dönüp bakmak istersin, ama arkanda artık bir şey kalmamıştır bile. Sen gittikten sonra, hüzünler sarar etrafı, her şey sensiz yaşamaya alışmıştır çoktan. Sen olmasan da olurmuş hayat bak! Olurmuş yaşamak... Yaşamanın böylesi görülmüşse eğer. Yaşamak buna denirse eğer. Ağlamaktan gözler kurudu sevgilim. Şimdi sessizce beklerim. Bir gün bende öleceğim. Sensiz uzaklara gideceğim. Şimdi ki gibi yalnız kalacak, yalnız yaşlanacağım. Umutlar zaten tükenmiş sen gidince. Şimdi bana ne kaldı sanıyorsun ardınsıra. Özlem bitti. Artık keder var yarınlarımda. Sen olmasanda yaşıyorum ben. Ölmek mi denir di yoksa... Ah, bilemiyorum... Ayrılık fena, acısı daha kötü. Maziyi düşünmeden geçen saniyeler yok zaten. Gitme derken sana bir defa bile bakmadın ardına. Bense hala seni düşlerim. Ne kadar acınası halime gülerim. Ben hala, ben hala aynı yerde sayıklarım. Yeniden alırım kalemi elime, yazmaya çalışırım seni kalbime. Sığmaz sözcükler bile, kalbimin her yerinde sen varsın diye. Susarım yine bakarım geleceğime, sen yoksun orada. Bakarım gökyüzüne milyonlarca yıldız arasından bulurum yine "seni". Bir de kendime bakarım ağlayacak gücüm kalmamış yanarım. Sessiz kuytu bir köşeye çekilirim. Açarım kalbimi sensiz gecelere. Geceler beni anlatır sana, avuturlar seni bana. Unuturum kendimi, dalarım yine uzaklara, senin olduğun anlara. Gözler görmez gerçekleri, sadece senin hayalini görür her yerde. Saklanır doğrular, yalanlara bırakır yerini ya da daha iyice söylenişi "belkilere". İnanır kendince bunlara bile. Aldırmaz söylenenlere. Yolunda güller açmasada artık yine de bir umut vardır her zaman için. Bir sevgi yeşertirim yeniden, aslında hiç solmayan içimde. Sevgimle büyütürüm yarım kalan haliyle. Bütün kalbimi veririm ona. Yarınlarda seninle olmanın umuduyla. Sevgileri yaşamak yanında. Her şeyin en güzeli olması dileğiyle. Bekleyeceğim ben yine "seni..."