buse

Bilindik tanıdık bir ses
Uzaklarda ama işitebiliyorum
Kara kalemle yazılan bir name
Eski kağıdın üzerine dökülen gözyaşları
Mürekkebin içine kalemi soktuğundaki ses
Hıçkırıklara boğularak yazılan elveda
Karşıdan gelen bir ses
Uzaklardan
Ama biliyorum,duyuyorum
Zorluyor kendini
Yazmak istemiyor
Ama yazmalı
Yazmalı herşeyi
Bu bir elveda
Bildik tanıdık sevgiliye ya da hayata
Karşı yazılacak
Bir veda mektubu
Gözyaşları ıslatıyor heryeri
Kelimeler yetecek görünmüyor
Gözyaşları yardım ediyor anlatmasına
Son cümleleri toparlamaya çalışıyor
Acı çekmediğini belirtmek istiyor
Yalan olsa bile
Acı çekiyor ama kendi içinde
Kimse bilmemeli zayıf olduğunu
Hayata yenik düştüğünü duymamalı
Onu herkes eskisi gibi
Cesur,dayanıklı ve güçlü bilmeli
Şimdi ağlayıp,sızlayan biri olduğunu değil
Gözyaşları tükendi sonunda
Bunu biliyorum çünkü hissedebiliyorum
Mektubun sonuna geldi
Son sözü tahmin etmek kolay
Son sözler hep aynıdır çünkü
Öteden beri gelen aynı acıdır çünkü
Aynı vedadır
Aynı özlem,aynı haykırıştır elbet
Son söz
Seni ya da sizi
Seviyorumdur
ELVEDA