29 Şubat 2016, 23:59 | #1 |
Senior Member Üyelik tarihi: 06 Şubat 2015
Mesajlar: 7,475
| Ölüm Kokan Yaşam
bazen sebepsizdir yüz asmalarım. hafiften bi tebessümle kandırırım insanları ne kadar içim bi başka gülsede,mutlu gibi oyun oynamakmıdır çare ? yalandan yere gülmek,her yalnız kaldığında boğazında bi hıçkırık ağlamak mıdır..? en ufak bi karanlıkta boynunu büküp çaresizce etrafa bakmak mıdır ? geceleri sokaklarda köşe başlarında sabahlamak mıdır çare?= yoksa ruhunu teslim etmekmidir kara toprağa...? ellerin bağlı vücüdün teslim gözünde birdamla yaş.. ayak uçlarından başlar azrail.. ve yavaş yavaş terk başlar dünyaya.. kararmıştır düşüncelerin ben neden geldim ? neden gidiyorum ? cevabını bulamadığın dipsiz sorular,sorular.. Son nefesini verir,sen farkında olmasanda rahatlarsın.. fani dünyanın yalan oyunlarında yenilmiş.. karanıık sokaklarında kaybolmuşsundur.. yine tek çarenin o olduğunu bilmesende ÖLÜMde bulmuşsundr kendini.. sanki yaşam beni hapsediyor hücrelerine tek başıma 4 duvar bi odada her saniye geçtikçe bir saçın daha döküldüğünde anlarsın, zaman geçip gidiyor.. geriye ne kaldıki ellerimde, İçimdeki SEN ve sen hasretinden başka.. |
Bookmarks |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | Arama |
Stil | |
| |