eg24

>İş tecrüben olduğunu söyleme. Vasıfsız insan gibi davran.

Sizi en zor durumda bıracak tavsiye budur. Vasıflı olmak size tabii ki sorumluluk yükleyecek, belki çalışma saatleriniz biraz daha fazla olabilir. Ama asker ocağında vasıfsız o kadar çok insan var ki, vasıflı insanların rütbelilerin gözünde muhakkak ayrıcalığı oluyor. Daha rahat etmek, daha az azar yemek, daha az fiziksel güç gerektiren işlerde çalışmak için kapasitenizi ortaya koymanız gerekiyor. Bu nedenle yaptığınız işi mutlaka söyleyin. Eğer işinizde iyiyseniz bunu da belirtin.

>Sorumluluk alma. Sadece üzerindeki üniformadan sorumlu ol.

Yukarıdakine benzer bir tavsiye. Aynı sebeplerden kesinlikle kulak asmayın. Kimsenin can mesuliyetini üzerinize almayın tabii ki. Bunun dışında alabileceğiniz her türlü sorumluluğu yüklenin. Bu sizi rütbeliler gözünde yüceltecek ve bazı imtiyazlarınız olacak.

>Ehliyetin olduğunu söyleme

Halk arasında ehliyetiniz olduğunu söylerseniz üzerinize araç zimmetleyip onun her türlü masrafını size ödeteceklermiş gibi bir inanış var. Eğer aracı doğru dürüst kullanırsanız kimse size gelip birşey ödetmez. Kaza yaparsanız vekabahatli siz değilseniz yine kimse size birşey ödetmez. Hatta bazı durumlarda bakım onarım bölüğü el altından ufak tefek çarpmaları tamir eder, tutanak bile tutulmaz. Diğer taraftan eğer şoför olursanız rahat askerlik yaparsınız. İçtimalara, mıntıkalara çoğu zaman katılmazsınız. Seferiniz olmadığı zamanlarda gazinoda televizyon başında oturabilirsiniz. Eğer bir rütbelinin şoförü olursanız sizden iyisi yoktur.

>Sessiz ol, herşeye karışma

Her işe burnunuzu sokun demiyorum tabii ki. Ama fazla pasif olmak size birşey kazandırmaz. Aksine pasif olduğunuz için size ne bölük arkadaşlarınız ne rütbeliler saygı duymaz. Saygı duymadıkları zaman da ezmek için ellerinden geleni yaparlar. Nerede ne söyleceğinizi bilin, insanların karşısında güçlü durun.

>ve diğerleri...

Yok efendim askerde mantık olmazmış da, yemekler kötüymüş, tuvalaletler pismiş, koğuşta insanların ayakları kokarmış, günlerce, haftalarca yıkanacak fırsat bulamayacakmışınız, rezil rüsva olacakmışınız falan da filan....

Hiçbirisine inanmayın arkadaşlar. Sivilde duyduklarınızın çoğunun yalan veya eksik çıktığını göreceksiniz. Aslında gayet düzenli, otokontrol mekanizması inanamayacağınız ölçüde gelişmiş, aklınızı ve kabiliyetlerinizi kullanırsanız çok rahat edeceğiniz biryere gidiyorsunuz. Acı çekmektense tadını çıkartmaya çalışın.

İlk Gün Neler Yaşayacağız?

1 ay dışarı adım atamayacağımız nizamiyeden içeri girerken çantalarımız aranacak. MP3 player, radyo, cep telefonu, fotoğraf makinası, bazı ilaçlar bulunduğu takdirde alınacak ve askerliğimiz bittiğinde bize geri verilecek. Bu nedenle hiç risk almayın ve bu alet edevatı götürmeyin. Ortama biraz alıştıktan sonra sizi ziyarete gelen bir yakınınız getirir veya bulunduğunuz yerdeki kargo şubesine, şube teslim olarak gönderir.

İçeride çeşitli masaları dolaşıp işlemlerimizi yaptırıyoruz. Menenjit ve tetanoz aşımızı oluyoruz. Eğer bu aşılara alerjisi olan birisi varsa raporunu yanında götürsün. Alerjik bünyeye sahip olanlar gitmeden önce bir test yaptırıp durumlarını öğrensinler. İlk günden yataklara düşüp mimlenmeyin.

Bu işlemler tamamlandıktan sonra 28 gün boyunca birlikte kalacağımız bizim gibi acemi veya bizden önce gitmiş olan dedelerimizle kaynaşmaya başlayacağız. Plaka numarası ile hemşehri aramak serbest.

Komutanımız yatakhaneye götürüp yatağımızı ve yatağımızı nasıl yapmamız gerektiğini gösterecek. Eşyalar dolaba düzenli bir şekilde yerleştikten sonra yemek yeniyor ve saat 20:30-21:00 gibi yatılıyor