Bayramın yaklaştığı günlerden birinde, Nasreddin Hoca iftara köylülerden birinin evine davetlidir. Ev sahibi şöyle serzenişte bulunur:
-Keşke, Ramazan, senede iki kez gelse.

Aynı sofrada misafir bulunan Hoca, hemen şu cevabı verir:

- Öyleyse Ramazan gider gitmez neden bayram yaparsın be adam? İnsan, sevdiği gidince bayram yapar mı hiç?

Nasreddin Hoca, çok rüzgârlı bir havada eşeğine binmiş giderken bir yandan da şekerli bulgur unu yemeye çalışıyormuş.
Fakat, bir türlü yiyemiyormuş.
Onu gören biri:
-Hocam, ne yiyorsun?
-Hiç demiş Nasreddin Hoca, böyle giderse sadece rüzgar yiyorum!