Temel, bir gün tarlasından eve dönmektedir. Karadeniz bölgesinin sarp arazisindeki patikada ilerlerken, birden ayağı kayar ve yüzlerce metre derinlikteki uçuruma yuvarlanır. Can havliyle, uçurumdaki bir ağacın dalına tutunur. Aşağıya bakar, metrelerce derinlikte ve dibinde de sivri kayalar. Belki duyan olur da kurtarmaya gelir diye avazı çıktığı kadar bağırır:
-Çimse yok miiii!
Bir kaç kere daha bağırır. Sonunda, ta yukarılardan, gökten bir ses duyar:
-Ey kulum Temel! Düşüp ölsen ne var ki? Seni cennetime koyarım. Eğer emirlerimi yaptıysan, yasaklarımdan kaçındıysan, kul hakkı yemediysen hiç korkma!
Temel şöyle bi düşünür, emirlerden hemen hiçbirini yapmamış, yasakların neredeyse tamamını yapmış, kul hakkı desen sadece Fadime'nin hakkını ödeyemez. Başını kaldırıp, tekrar bağırır:
-Başka çimse yok miiii!

Temel elleri belinde yürümekteymiş. Bu, bunu gören bir adamın dikkatini çeker ve adam Temel'i takip etmeye başlar. Temel otobüse biner elleri belinde, otobüsten iner, pazara girer elleri belinde, ordan bir dükkana girer, çıkar elleri belinde. En sonunda adam dayanamaz sorar:
- Ya kardeşim nedir bu sabahtan beri ellerin belinde geziyorsun, hayrola?
Temel iki yanını kontrol edip:
- Anaa karpuzlar düşmüş...