meltem

Devils Marbles, Aborjinler tarafından Karlu Karlu olarak adlandırılıyor. Alice Springs’in 393 km kuzeyinde, Tennant Creek kasabasının 114 km güneyinde olan çoğu yuvarlak görünümlü devasa kayalar dikkate değer bir manzara sunuyor. 2008 yılında buranın gerçek sahiplerine mülkiyeti iade edilmiş ve devlet 99 yıllığına kiralayıp kamu ziyaretine açmış.
Parlak güneşin altında bu granit kayalar esrarengiz görünüm sergiliyorlar.
Devils Marbles, Avustralya
Artık Alice Springs‘ten ayrılma zamanıydı. Sonraki Durağımız önce Kakadu National Park, sonrasında da Darwin olacaktı. Sabah 9’da Britz ofisindeydim. Avustralya’da relocation denen bir uygulama var. Bu uygulama ile karavanı yine neredeyse bedava kiralamıştım.
Gerekli işlemleri yarım saatte hallettikten sonra, 7 metre uzunluğunda ve 3.4 metre yüksekliğindeki 6 kişilik Britz Frontier Mercedes motorhomu alıp önce Benjamin’i sonra da Alman kızlar Nathalie ve Roumie’yi aldıktan sonra markete gidip yol alışverişimizi yaptık. YHA hostelimize de uğrayıp sırt çantalarımızı aldıktan sonra artık tekrar yola düşmeye hazırdık.
Otopark alanında onlarca karavan var. Hoş manzaralı güzel bir yer kamp yapmak için ancak bizim yolumuz uzun olduğundan yolumuza devam ettik. Yola çıkmadan hemen önce de yol kenarında bir dingo duruyordu.

Threeways kasabası çıkışındaki küçük Mary Ann gölünde kamp yapmayı planladık, ancak bu güzelim yer, gece kamp yapılmaya yasaklandığından kendimize başka yer aramak zorunda kaldık. Karavanı kullanan Benjamin, itfaiyenin orman yangınlarını söndürmek için açtığı toprak bir yola saptı. Yol çok bozuk ve karavanımız için elverişli olmadığı gibi, riskli de.



Ana yol ve yol kenarındaki kamp alanları dışında bu gibi toprak yollarda yaptığınız kaza veya arabanın başına gelebilecek herhangi bir hasarı sigorta şirketi ödemiyor.
Google Maps’den de kontrol edince yolun kilometrelerce çalılıklar arasında devam ettiği ve kamp yapmaya elverişli olmadığını gördüm. Bunu Ben’e iletmeme rağmen o devam etmemizi ve mutlaka yolun sonunda uygun bir yer olacağını söyleyip sürmeye devam etti.
Benjamin’e aracı durdurmasını ve bunu tartışmamız gerektiğini söyleyince, arabayı kenara çekip tartışmak istemediğini ve aracı artık kullanmayacağını tepkili bir şekilde iletti. Açıklamama rağmen beni pek dinlemek de istemedi. Ona kalırsa, gece kamp yapmak için belki de en az 1 saat gidiş ve 1 saat geliş uzaklıkta olan bozuk toprak bir yolda karavanı kullanıp kendimize yer arayacaktık.


Hava kararmışken hem de tüm bunlara hiç gerek yoktu. Direksiyonu aldıktan yarım saatlik sürüş uzaklığındaki ücretli karavan kamp alanında Ben’in ısrarı ile durduk. Gecelik 27$ ve ikinci kişi sonrasındaki her kişi için ekstra 5$ isteniyordu, bu fiyata elektrik dahil.
Ücretsiz kamp yerine geçersek daha iyi olur fikir birliğinden sonra Benjamin benden tekrar anahtarı isteyip aracı kullanacağını söyledi ve yarım saat sonra yirmiden fazla karavanın park etmiş olduğu ücretsiz dinlenme alanına varmıştık. Gereksiz yere en az 1 saat kaybetmiştik ve gereksiz gerginlik yaşamıştık. Kamp alanındakilerin kimisi ateş yakıp başında diğer karavan sürücüleri ile sohbet halindeydi.


Ben pirinç pilavı ile Hint usulü körili mercimek yemeği yaptı, kızlar da kendilerine köfteli patates. Yemekten sonra uno iskambil oyununu oynadıktan sonra saat 11 olduğundan artık uyuma vaktiydi.
Kızlar sürücü koltuğunun üstündeki genişçe ranzayı önerdim, ben yemek masasının konduğu yeri hazırladım kendime, Hobit arkadaşım ise arka taraftaki yatağı aldı. Benjamin ilk önce çadırda uyuyacağını söylemişti, sonra kızların bulunduğu alan geniş olduğundan, onların da davetiyle uyku tulumuyla orada uyudu. Artık dinlenip ertesi günkü uzun yolculuğa kendimizi hazırlamalıydık.