Gül Ve Bülbül'ün Aşkı
 

gül herzaman ki gibi sabahın ilk ışıklarında yapraklarını açıyordu .bir ağacın dalında ise bülbül gülün _

yapraklarını açışını görüyor ve onun için şarkılar söylüyordu gül yapraklarını dahabir narin açıyordu_

bülbülse daha bir içten söylüyordu gül bülbüle bülbül güle sevdalanıyordu _

günün ilk ışıklarıyla gül bülbülü bülbül gülü görmeden yapamıyordu gül etrafına daha güzel kokular_

saçıyordu bülbülse şakıyordu bülbül gülün gül bülbülün gül biliyorduki ömrü kısaydı _

ama aşkı yaşamalıydı .sayılıda olsa günlerini aşık olduğu bülbülle geçirmek istiyordu_

bülbül güle şarkılar söylüyor gül ise şiirler okuyordu gül gün geçtikçe daha bir kırmızı _

daha bir kırmızı oluyordu aşkını içine çekiyor etrafını güzel kokutuyordu_

bülbül ise güzel sesiyle cihanda yok benimgibi güzel ses dergibi aşkına _

şarkılar söylüyor onunla hersaniye ilgileniyordu çünkü gülü çok seviyordu_

gül herzamanki gibi sabahın ilk ışıklarında yapraklarını açıyordu bülbülün sesini duyuyordu_

ama gül kendini kötü hissediyordu anlamıştı bu son günüydü gülün _

git burdan bülbül git burdan artık seni istemiyorum diyordu bülbüle _

bülbül anlamıyordu şaşkınlık içinde gülün dalına konuyordu neyin var aşkım diye soruyordu_

gül git artık burdan seni istemiyorum şarkılarınıda al beni rahat bırak diyordu bülbüle_

bülbül güle baktı gül bülbüle baktı gülüm hastamısın yoksa evet gülüm hasta_

gül hasta bülbül yasta gül soluyor bülbül kan ağlıyor gül artık güzel kokmuyor_

bülbül şakımıyor gül boynunu bükmüş son saatlerini yaşıyor bülbül telaşadüşmüş su arıyor_

bülbül ağzında su taşıyor güle. ağıtlar yakıyor gökyüzüne. gülü son birkez görmek istiyor bülbülü_

yaprakları dökülüyor gülün sanki canı çıkıyor bülbülün boynu bükük solmuş güzel kokmuyor gül_

ama dilinde sadece bülbül .üzülme diyor gül gül gider gelir sümbül hayır der bülbül _

sen varsan ben varım sen yoksan ben neye yararım bülbül sevmiş birkere gönül veremez sümbüle_

gül sonder sonkez söyle bülbüle bülbül son şarkısını söyler güle gül dudağında son hece_

seni seviyorum der bülbüle .bülbül ağıtlar yakar güle göz yaşı döker kolu kanadı kırılır çöker yere _

gülüm gülüm sensiz beyhude geçer ömrüm ne söyler dilim lal olmuşum ne görürgözüm ama_

gidemem diyardan diyara sevemem gayri senden başka .bülbül canı gibi sevdi gülü_

gül iki günde bıraktı gitti bülbülü zikre şeadet eder sema seni bana yazsın diye ederim yaradana dua

bu bülbülün son sözleriydi güle duyduğu aşkı muhabbetten birdaha şakımamış diyardan diyara uçmamış . ve gülünden sonra pek fazla yaşamamış gülün baş ucunda son nefesini vermiş

NOT: iki günlük dünya hayatımızda keşkelere yer vermemek için hayatta bişmanlık yerine mutlu olmayı tercih etmek eniyisi . iki gün dahi olsa sevdiğin kişinin yanında mutlu oluyorsan orda kal mutluluk kolay kazanılan birşey değil .ve tadını çıkar .