eg24

kalbimdekileri dile değilde yazıya dökebildiğim için anlaşılamadım..hayat ne kadar acımasız olursa olsun bir gün biri çıkar karşına..sana yar olur belki..aslında yardan öte bir şey ya da herşey.. siz tanımlayın. işte benim karşıma sen çıktın sevgili. seninle başladı herşey. yürümeyi öğrendim hayat yolunda. adımlarımı korkarak değil cesaretle emin bir şekilde atmayı başardım.gittiğim yolu bilemesemde senin arkamdan geldiğini bildiğim için gözüm kapalı gittim..bakmayı öğrendim hayata.ne kadar güç olsa da yaşamak hep umutla baktım etrafa.mutluluğu öğrendim buğulu gözlerle. ağlasam da gözyaşımı akıttığım yer senin omzundu ve kokunu çekmek huzurdu.. en önemlisi aşkı öğrendim. hani toz pembe düşler vardır ya pamuk şeker tadında yaşamak.. masallar vardır.. işte tamda öyleydi sana aşık olmak seninle yaşamak seninle yaşlanacağımı bilmek ve son nefesi senin yanında vermek. öyle bir şey ki seni sevmek beni ben yapan büyük bir parça. sen olmasan güneşim doğmaz sen olmasan yaşam olmaz.. sığdıramıyorum sevgimi kalbime,sığdıramıyorum sevgimi hayallere,sığdıramıyorum sevgimi zamana ve sığdıramıyorum şu koskoca dünyaya.seninle başladı yaşam seninle son bulsun.. senin bir yerlerde nefes aldığını bilmek bile bir sebeptir yaşamam için. görebiliyor musun oluşturduğumuz sanat eserini.. nasıl ince dokunuşlar özenerek çizilmiş çizgiler ve rengarenk bir tablo.. 'AŞK'.. sınırlı görüyorum.baktığım her şey sen,yediğim,içtiğim ve gördüğüm görebileceğim her şey sensin.SENİNLE BAŞLADIM BEN SENİNLE SON BULACAĞIM SEVDİĞİM HERŞEYİM.. ( ne kadar isyan etsenizde yaşamaya o sizi bir yerlerde bekliyor umut edin sabredin ve birini bir gün benim gibi sevin ki yaşamayı öğrenin..)