05 Şubat 2016, 22:02 | #1 |
Senior Member Üyelik tarihi: 06 Şubat 2015
Mesajlar: 7,475
| İlk ve Son Kez İlkbahar zamanında tanıştım seninle İlk ay, ikinci haftasında Uzun sohbetler, güzel anılar paylaştık zamanla Birbirimizi tanıdık yavaşça, Ben hayatımı anlatırken, sen hep dinlerdin beni Bana destek çıkar, beni düşünürdün Bense bundan fazlasını istemeye başlamıştım artık Küçük titrek bir mum ışığının yansıması olmaktan çok Her gün senin üzerine doğan bir güneş olmak istedim Sadece beni dinlemenden çok seni tanımak istedim Nefesini hissedecek kadar yakın olamayacağımı bilmeden, Senin nefes alışlarınla hayata tutunmaya başladım Bazen yalnızlıklara gömüldüm, sana söyleyemedim bunları Yalnızlıktan çok seni üzmekten korktum sadece Dertleri bir kenara bıraktım, belki de onlardan kaçtım yıllarca Yıllar geçtikçe yeni anılar paylaştıkça büyüdüm zamanla Öğrendim yaşayarak bazı şeylerin yalnız kalması gerektiğini Tıpkı dolunayın binlerce yıldız etrafında olması kadar, Kendi içinde yalnız olduğunu anladığım zaman... Binlerce arkadaş, dost veya diğerleri, Kendi içimde yalnızım ben aslında... Cevaplar yıllarca üst üste birikiyor kalbimde Açıp bakmak zor geliyor bana. Cevapların doğruluğundan çok gerçeklerle yüzleşmek zor aslında... Yıllar sonra gerçeklerin arasından sıyrılıp Seninle ilk kez göz göze geldiğimiz yerde Sana arkamı dönüp gittiğimde Asla pişman olmadım diyorsam İşte bu bir yalandır... Gerçekler acıdır sevdiğim, Yıllar sonra ilk ve son kez Sana söyleme cesaretinde bulunuyorum Seni Seviyorum... |
Bookmarks |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | Arama |
Stil | |
| |