Sessizlik...
 

Sensizim...bir gece vakti karanlık gözlerime bir sen...hayalden ibaret hayaline bir hayal gerek...
Sensizim...beklerken kollarımın boş haliyle rüyalarıma gelmeni nasıl da
istedim masum bir çocuğun gülümseme araması
gibi...Bir an, bir lahza nasıl da doğmanı bekledim
sabahları günlerime güneş gibi...Yada gecelerime ay gibi doğmanı...Yıldızlar gibi dünyamı beyaz pırlantalara bürümeni gözlerinle...Bir aşk kırıntısı kalbinden kalbime yada bir parça sevgi gönlünden gönlüme gizlice sessizce karanlığı yırtarak gelse, adımın ardına kazısam adını hesapsızca, gözlerimin benliğini seninle doldursam gözbebeklerimden kalbime usul usul...Seni Seviyorum...Biliyorum bu aşk beni sessizce her gün sana bağlıyor...Bir şey söyleyemem ya da konuşamam...sadece akar harflerim kallbimin kalbinden parmaklarımdan deli deli hırçınca hesapsızca bir ruhsatsız mürekkep gibi...