buse

Ben kimse İçİn hayal kırıklığına uğramadım,
Çünki hiç kimse için hayal kurmazdım.
Ama o hayaliyle avunduğum vefasız,
O benim hayal kırıklığım,
O hayatımın yalanı oldu.
Beni can evimden vurdu,
Bu son vuruşu olsun..
Bu son aldanışım,
Artık hayalini kurmayı bıraktım,
Benden aldıklarıyla,
Mutludur belki..
Sorarım sana can dostum,
Sevmek hakkım değilmiydi.
Merak ediyorum,
Yoksa sevmelerin tarzı mı,
Değişmiş,haberimiz olmadan?
Samimiyet,iyi niyet,hak getire,
Vefaymış, dürüstlükmüş,denk getire,
Yoksa suskun olmakmıydı farkımız,
Yoksa yürekten olmakmı,
Bilmiyorum.
Ben elleri nasırlı bir ana'nın,
Evladıyım.
Sevdiğimi cefasıyla severim,
Benim aşkım duruma göre,
Değişen bir aşk değildi.
Olamazdıda zaten.
Dedim ya bilmiyorum...
Ya ben ona fazla geldim,
Yada o bana eksik.
Sende bana unut diyorsun.
Bir gecede sevmedim ki onu,
Bir gecede unutayım.
Ne olur anlamadan sakın beni yargılama.

Ey benim can kardeşim,seni yargılarmıyım,
Ağlamaktan yaş kalmamış,
Gözlerinde damlayacak.
Üzülme artık yeter,
Bu halinden anlamayan,
Seni ölüncemi anlayacak.
Ne gelirken sana sordu,
Nede giderken,
Sen hep onu hissederdin,
O seni terk ederken.
Yeter be can kardeşim artık üzme kendini,
Gece karanlığına terket en sevdiğini,
Farzet ki tanımadın,
Farzet ki hiç sevmedin,
En kıymetlin olacakken,
O geride bir hiç olarak kalmaya, mahkum etmiş kendini
Sende bilirsin ki
Vefasız olan kalpde,mutluluk nefes almaz
Sen vefakar olsan bile umut seninle kalmaz
Hadi kaldır başını neden eğilmiş,
Omuzuna yaslanmaya layık değilmiş,
Senin ile yaşlanacak kadın değilmiş.

Atakan Korkmaz