25 Şubat 2016, 23:20 | #1 |
Senior Member Üyelik tarihi: 06 Şubat 2015
Mesajlar: 7,475
| Hayat Dedikleri boşa harcanmış bir ömrün ardından ah çeker gönül, hiç utanmadan seneler gelmiş geçmiş, bilsem de arada bir aklıma gelsen de masal gibi geliyor, gülsem de aradık sonsuzluğu, doğmayacak hayallerimizi kim düşünürdü ayrı düşeceğimizi tüketip hayelleri, dünyaya döneceğimizi ama hayat... dünya döndü, biz savrulduk unuttuk düşleri, koşmadan yorulduk reva mıydı yaşarken ölmek mümkün müydü ölürken gülmek ama kolaydı rollere bürünmek ya da sonu kabullenmek ıssız yolda yürüdük durduk neden sonra birden sustuk oysa bunu görememiştim teninin zarif gölgelerinde oysa bunu duyamamıştım mecazi gelen sözlerinde artık yoktu hiç ışık tabiatüstü gözlerinde insanlığım karışık karanlık dehlizlerinde karanlık olacak evrenin kalbi aydınlık beni çoktan terketti paçavra, yağmurun altında gibi ıpıslak kaldım, her yer rutubetti çok istedim, yaşamadan ölmeyi ah çektim, unutuverdim sevmeyi reva mıydı taktığım maskeler pervasızca dansetti kelimeler ama hayat... dediler ruhumu kemirip aklımı çeldiler... |
Bookmarks |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | Arama |
Stil | |
| |