buse

17 yaşında evlendim evliydim ama mutlu değildim yada evliliğin ne demek olduğunu bilmiyordum 19 yaşına geldim ve Ankara'da bi semte taşındık bi gün karşıma birisi çıktı ve numarasını verdi yüreğim bi heyecana kapılmıştı yaptığım yanlıştı ama ben bunun farkında değildım. Belki de kocamın gözlerinde göremediğim o ışıltıyi bi başkasında görmüştüm kocam her eve geldiğinde sürekli bana bi kusur bulur ve benim ne hissedecegımi bilmeden her saniye kalbimi kırardı. Bu yüzden çok düşündüm arasam mı diye ve aramak istedim çünkü biraz sevildiğimi bilmek istedim ve aradım konuştuk evli olduğumu söyledim sorun yapmadı benim niyetim biri tarafından biraz ilgi görmek onun niyeti ise heyecan yaşamaktı Her gün her gece konuşuyoduk onunla konuşmak bana keyif veriyodu yanlış yapmama rağmen huzur buluyordum zamanla böyle geçiyodu.

Bi gün bi sebepten ayrıldık ama ona öyle alışmışımki onun yokluğumu hissettiğimde yüreğime bi şey saptandı ve anladımki ben ona aşık olmuştum. Evliydim ama bi başkasına aşıktım. Oda bana aşık olmuş herşeye rağmen biz tekrar birlikte olduk. Ben onunla hiç ilişkiye girmedim yaptığımin yanlış olduğunu biliyordum ama onunla bi şey yaşamaya cesaretim yoktu oda hiç ısrar etmedi çünkü ikimiz içinde bi şeyler yaşamaktan çok hissettiğimiz hisler önemliydi. Onsuz yapamıyordum artık her saniyem her dakikam o olmuştu. Öyle bi insandı ki bana ben olduğumu hissettirmiştı. Nefes almayı bile onunla öğrendim ilk defa aşık okuyordum ilk defa gerçek bi şeyler yaşıyordum ama imkansızdı artık onun olmak istiyordum ömrümün sonuna kadar onunla yaşamak istiyordum ama yapamazdım herşeyden önemlisi aileme böyle bi şey yaşatamazdım. Ve herşeyi gizli yaşıyoduk öyle bi duygu ki aşk engelleri bile görmüyoduk büyümüştüm yaptığım herşeyin ne kadar yanlış olduğunun farkına varmıştım ama çok geçti ben ona kendımi o kadar kaptırmıştımki onsuz nefes alamıyodum kocamla birikte olduğumda mutsuz oluyodum elimden bi şey gelmiyodu ne aşkımdan vazgeçebiliyordum nde evliliğimden kocam yine aynıydı beni bana değerli hissettirmiyodu hayatım öyle bi hal almıştıki karmakarışıktı her şey...

1,5 sene geçti aradan eşim çocuk istiyodu bende çok istiyodum bi çocuğum olsun ama ben onu kaybetmekten korkuyordum ben onu öyle seviyodumki benim için hayatta eşi benzeri bulunmaz tek insandı. Oda beni çok seviyodu ve herşeye rağmen oda vazgeçemiyodu. Beni başkası ile görmek onu yaralıyodu bunu bildiğim için yüreğime bi şey saplanıyodu. Bi gün hamile olduğumu öğrendim. Sevilsem mi üzülsem mi bilemedim ona bunu anlattım ve yine sevgisi için beni bırakmayacağını söyledi bana olan sevgisi öyle gerçektiki bütün bu olanlara benim için katlanıyodu hamile olduğumu öğrenen kocam bana karşı değişmeye başladı ben artık öyle çaresizdmki yüreğimde aklımda darmadumandı. Bi tarafta aşık olduğum adam bi tarafta çocuğumun babası öyle karışıktıki herşey kendımi tükenmiş gibi hissediyordum.

Aşık olduğum insan bana öyle değer verdiki bana ben hayatım boyunca bu değeri kimseden görmedim ailemden bile beni çıkarsız seviyodu acı çeke çeke benimle birlikteydi. Dışarda gördüğümde ona yaklaşamıyodum bile ama o bana şu dünyada bana tek yakın olan insandı. Benim için evlenmiyodu bile başkaları ile deniyodu her defasında vazgeciyodu. ama artık gün geçtikce birbirimizden uzaklaşıyorduk. Ve kızım oldu kocam bana karşı değişti mutlu bi evliliğim vardı. Ama yüreğim mutlu değildi acı çekiyodu gün geçtikçe onu kaybediyordum bizim birlikteliğimiz tam 3 sene olmuştu ve bizim için herşey tamamen imkansız olmuştu. Bana karşı değişmeye başladı beni değer veren insan gitti yerine ben hayatında yokmuşm gibi davranan bi adam geldi canım yanıyodu

Bir gün bana nişanlandıgıni söyledi ve artık benimle devam edemeyeceğini söyledi. Ve bi anda o 3 senede bana verdiği bütün güzellikleri elimden geri aldı ailem ile mutluyum ama yüreğim acı çekiyo unutamıyorum bi aşkın böyle bittiğine aklım ermiyo tamam yanlış ama ben yüreğime söz geçiremiyorum onu özlüyorum herzamanki gibi yine kaybettim yanlış zamanda aşık oldum ve yanlış zamanda kaybettim yüreğim paramparça hayallerim kırık her saniye yüreğimde bi acı hissediyorum. Ben hataların en büyüğünü yaptım yani kendim ettim kendim buldum yoktum onunla varoldum ve yine yok oldum...