01 Mart 2015, 23:45 | #1 |
Senior Member Üyelik tarihi: 01 Şubat 2015
Mesajlar: 6,382
| Çocuğunuza sorumluluk verin
Küçük yaşlarda çocuğun anne babadan ayrılması kaygı yaratabilecek bir durumdur. Ancak çocuğun bağlandığı kişilerden veya evden ayrılık durumu aşırı kaygı ve endişe yaratır nitelikteyse ayrılma kaygısı probleminden söz edilir. Çocuklar anne babadan ayrıldıkları zaman aşırı derecede kaygılı ve sıkıntılı gözükebilir, ağlamaklı halleri olabilir, evden ayrıldıklarında sevdiklerinin başına önemli zararlar geleceğine inanırlar ve sık sık irtibat kurmak isterler. Çocuklar anne babalarından ayrılmak istemedikleri gibi yalnız başlarına kalmak istemezler. KABUS GÖREBİLİRLER Okula gittiklerinde veya başka ayrı ortamlarda sıkıntıları artar. Uyku zamanı zorlanırlar, anne babalarından ayrı uyumak istemezler, gece onların başına gelebilecek kötü şeylerle alakalı kâbus görebilirler. Herhangi bir şekilde ayrılacakları zaman karın ağrısı, baş ağrısı gibi belirtileri gösterebilirler. Bu durum özellikle çocuğun anne babadan uzun süre ayrılması gereken dönemlerde, anaokulu veya ilkokula başladığında belirginleşebilir. Çocuk kesinlikle okula veya başka herhangi bir benzer kuruma gitmek istemez ve bu konuda elinden geleni yapar. Ebeveynlerin, çocuklarının ayrılma kaygılarının farkına vardıklarında gerekli önlemleri almaları uygun olur. Örneğin anne-baba çocuğu sosyal ortamlara veya ufak ayrılıklara alıştırmaya çalışabilir. Kaygı bozukluğu yalnızca anne-babadan ayrılma ile ilgili olmayabilir, zaman zaman çocuklarımızın çevresindeki tüm değişikliklere kaygı ve korku ile baktığını fark edebiliriz. Bu kaygılar huzursuzluk, aşırı heyecan duyma, kolay yorulma, düşünceleri yoğunlaştırma zorluk çekme ya da zihnin durmuş gibi olması hali, duygusal hassaslık, kas gerginliği ve uyku problemleri ile kendini gösterebilir. Çocuk kaygısını kontrol etmekte zorlanır. Kaygı durumuna fiziksel yakınmalar da eşlik edebilir. Bu tür durumlar çocuğun yaşam kalitesini olumsuz yönde etkiler. Çocuklarımız içsel sıkıntı ve streslerini zaman zaman sözel olarak dile getiremez ve davranışları ile yardım çağrısında bulunurlar. Bu yardım çağrıları anne babalar tarafından dikkatlice değerlendirilmeli ve duyarlılıklar karşılanmalıdır. |
Bookmarks |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |