Uslu bir çocuğunuz olabilir
 

Çocuk gelişiminde kritik dönemler vardır. İlk 3 yıl bu açıdan çok önemlidir. Bebeğin anne ya da bakım veren kişi ile kurduğu güven ilişkisi onun yaşamındaki dönüm noktasıdır. Bu dönemde annenin bebeğin ihtiyaçlarını yerinde ve zamanında karşılaması ve kaygısız bir ruh hali içinde olması gerektiğini söyleyen Uzman Klinik Psikolog Aynur Sayım, “Bebeğin güven duyması gerekir. Anne bebeği ile göz teması kuruyorsa, doğru bir iletişimi varsa ve bebeğini denemeler yapması için yüreklendiriyor ancak tehlike durumlarında gerektiği ölçüde uyarıyorsa güvenli bir bağlanma gerçekleşecektir.” diyor.

ÇOCUĞUNUZLA DOĞRU İLETİŞİM KURUN

Çocuk; huzursuzluğunu depresyon, davranış sorunları, alt ıslatma, kaka kaçırma ve konuşma bozukluğu olarak gösterebilir. Bunlar genellikle çocuğun yanlış aile tutumlarına ya da yaşadığı strese verdiği tepkilerdir. Her durumda sorun, aile, okul, çocuk ve tedavi ekibinin işbirliği ile çözülebilir.

Genetik etkenler ve kişinin yaşamındaki travmalar dışında, hiçbir patolojinin tesadüf olmadığını belirten Uzman Klinik Psikolog Aynur Sayım, “Bebek 0-3 yaş döneminde yoğun bir öğrenme ve deneme süreci yaşar ve dünyayı anlamlandırır. Yaptığı bir hata veya tehlike karşısında çocuğunu azarlayan ve kendini değersiz hissettiren ebeveyn tarafından yetişen bireyin insanlarla olan ilişkilerinde hataya tahammülü olmayan ve hata karşısında fazla tepki veren bir kişiliği olur. Çocuk gördüğünü ve yaşadığını öğrenir, ilk dönemlerden itibaren çocuk duyularıyla dünyayı tanır. Kendisine bakan kişinin sıcaklığı, içtenliği, iletişimi ve bebeğin ihtiyaçlarını karşılaması onda bir güven duygusu oluşturur. Güven duyan çocuk huzurlu olur.” şeklinde konuşuyor.

GERİBİLDİRİM ÖNEMLİ BİR KAVRAMDIR

Çocukların taklit ederek kendilerine bir kişilik oluşturduklarını ve yetişkinlerin davranışlarının çocuğa örnek teşkil ettiğini söyleyen Aynur Sayım, “Hata yapınca onu döven bir babanın çocuğu sorun karşısında arkadaşını döver. Buna şaşmamak gerekir. Bu geribildirimdir. Bu durumda çocuk kendi başına yapacağı girişim ve deneyimlerde ya suçluluk hissedecek ya da cesaretsiz bir yapıda olacaktır. Çocuğumuzla kurduğumuz ilişkinin tarzı, yaklaşım biçimimiz, beden dilimiz ve dokunsal temasımız da etkili öğelerdir. Amacımız duygu, düşünce ve isteklerini yerinde ve uygun koşullarda ifade edebilen bir çocuk yetiştirmek olmalıdır.” diyor.
Çocuğu huzursuzluğa iten durumlar!

AİLE TUTUM VE DİNAMİKLERİ:

-Annenin depresyonu,
-Anksiyetesi,
-Korumacı ve kollayıcı tutumu,
-Bebeğe karşı ilgisiz kalması,
-Bebeğin gelişimi için yeterli uyaran sunmaması gibi nedenler sağlıklı anne-bebek ilişkisinin oluşmasını engeller.

Çocuğun bireysel sorunları:

-Çocukta dikkat eksikliği,
-Hiperaktivite bozukluğu,
-Özel öğrenme güçlüğü,
-Zeka engeli gibi psikiyatrik sorunlar çocuğu huzursuzluğa iter.