eg24

‘Nitelikli zaman geçirmek’ ile ‘zaman geçirmek’ arasındaki çizgiyi çekememiş olmak bunun için yeterli bir sebeptir. Tüm gün ev işlerine kendinizi kaptırmış bir halde çocuğunuzla aynı ortamda bulunmanız, zaman ayırdığınız anlamına gelmez. Mesela o, etrafınızda kendini fark ettirmeye çalışırken, oyun oynamaya çalışırken ya da bir şeyler anlatıyorken o sırada siz ne yapıyorsunuz? Elinizde toz bezi ya da bulaşık eldiveni mi var, yemek mi yapıyorsunuz yoksa? Bu örnekler çoğaltılabilir tabii ancak çocuğunuz onu dinlemediğinizi ve dolayısıyla ona saygı göstermediğinizi hissederek size karşı öfkelenmeye başlayacaktır.

İŞLER VE ÇOCUĞUNUZ ARASINDAKİ DENGEYİ NASIL KURACAKSINIZ?

ÇOCUĞUNUZLA KALİTELİ ZAMAN GEÇİRİN

Elbette yapmamız gerekenler listesi ne kadar kabarıksa, kendimize ayıracağımız zaman da o kadar kısıtlıdır. Ama unutmayalım ki bu listeyi de oluşturan bizleriz. Öncelikle, ‘olması gerekenler’ kavramımı biraz daraltmamız ve bazen hayatı akışına bırakmamızda fayda var.

Kendimizle baş başa kalmak da hakkımız tabii. Bunun yanı sıra çocuğumuzla bütün bir günü öylesine doldurmaktansa, sabahları 1 saat, öğleleri 1 saat ve akşamüstü 1 saat olmak üzere (tamamıyla örnek olması açısından verilmiştir, siz kendi yaşam tarzınıza göre ayarlayabilirsiniz), kendi hayat akışımıza uygun olarak bir program yapıp ona karşı sorumlu olduğumuz bu programı aksatmadan yerine getirebilirsiniz.

“Şimdi yemek hazırlamam lazım ama sana söz veriyorum yarım saat sonra seninle tam 1 saat boyunca boyama yapacağım” gibi bir çözüm önerisi sunmalı ve olağanüstü bir sebep olmadığı sürece ona verdiğimiz sözleri tutmalısınız. İşte o zaman çocuklarımızla nitelikli zaman geçirmiş ve onların saygı ve güvenini kazanmış oluruz.