Anne baba ve çocuk iletişim sorunlarına çözümler
 

KENDİ KÜLTÜR DEĞERLERİMİZE UYGUN ÇÖZÜMLER ÜRETMEYE ÇALIŞTIK

Eski sorulara yeni cevaplar verildi. Anne babalar yenilikler karşısında ne yapacağını bilmiyor. Babalar kendilerini eğitimde çok fazla sorumlu hissetmiyor. Bu konuya babaları da katmak gerekiyor. Çocuk eğitimine bu gibi kültürel standartlarımıza uygun sorunlar var. Kendi kültür değerlerimize uygun çözümler üretmeye çalıştık.

AİLE İÇİ İLETİŞİMİN TEMELLERİ NASIL KURULUR?

Anne çocuğunu akademik başarısı, kendine güveni ile ilgili sorunlarda ne yapacağının çözüm yolları yer alınıyor. “Çocuğum bana düşman gibi, çocuğuyla sürekli kavga ediyorum gibi” sorular ele alındı. Aile içi iletişimin sağlıklı olması için çözüm yollarını ön plana çıkarttık.

Aile içi iletişimin temelleri 0-5 yaş arasındaki bebeğin öğrendiği bilgi, 6 yaşından sonraki öğrendiği bilgiden daha fazladır. Çocuklarda beynin geneli önemli, özellikle beyin kabuğu etkili. Çocukların beyinlerinde hücre göçü vardır. Kişinin yaşam biçimine göre beyin şekillenir. Bu nedenle çocukların beyinlerinin tamamı etkileniyor, spesifik bir bölge söyleyemiyoruz. Ama asıl birinci planda “korteks” denilen “beyin kabuğu” bölgesinin denetim mekanizmalarında en önemli bölümü “ön beyin”. Beynin “kaptan köşkü” gibi olan ön beyin bir bakıma hayat, duygusal, sosyal ve akademik zeka ile ilgili bütün alanları etkileniyor. Ancak asıl önemli olan frontal lobtur.

YALANCI HİPERAKTİVİTEYE DİKKAT EDİLMELİ

Birçok çocukta gevşek disiplin varsa, anne baba çocuk üzerinde disiplin kuramıyorsa, çocuk bundan dolayı hareketliyse hemen “Hiperaktivite” tanısı konuluyor. Aslında burada tanı gevşek disiplin olmalı. Yalancı hiperaktivite tanısı konmuş oluyor. Beynin ön bölgesinde elektriksel ve kimyasal ileti bozuluyor. Hiperaktivitede beyin görüntüleme ile ölçülebilir.

HİPERAKTİVİTE KONUSUNDA AŞIRI TANI KONUYOR

Gerçek dikkat eksikliği ve hiperaktivite ile eğitim hatalarına bağlı dikkat eksikliğini ayırt etmek gerekir. O zaman ilaç gerekmiyor. Daha çok çocukta dikkat eğitimi, disiplin eğitimi gerekiyor. Bunları yapmadan sadece ilaçla tedavi ediliyor. Hiperaktivite konusunda aşırı tanı konuyor. Gelen her vakaya fazla incelemeden hiperaktivite deniyor. Annelerinde çocuğumun ruhsal sorunları var demektense dikkat sorunu var demek işine geliyor. Aileler tanıyı “sorunlu çocuk” dedirtmemek için “dikkat sorunu” var, elinde değil gibi bahanelerin arkasına saklanarak çocuğun sorunlarıyla daha iyi baş ediyor. Hiperaktivitenin toplumda sempatik yönü var.

“KISA İNCELEMEYLE TEŞHİS KOYMAK ÇOK RİSKLİ”

Gerçek hiperaktivite mi dikkat eksikliği mi? Beynin dikkat, dikkati koruması, sebat etme bölümlerini eğitemiyorsa o çocuk yanlışlıkla hiperaktivite sanılır. O nedenle hiperaktivite tanısı konurken, okulda ayrı, evde ayrı tanı koymak gerekiyor. “Anne baba tutumları var mı?”, “Çifte mesajları var mı?” diye bakılmalı. Davranım bozukluğu mu hiperaktivite mi? duygu durum bozukluğu mu? bunların hepsinin iyice incelenmesi gerekiyor. Kısa incelemeyle teşhis koymak çok risklidir.”

Hiperaktivite teşhisi konan çocuklarda çok dikkatli olunması gerektiği konusunda uyaran Prof. Dr. Nevzat Tarhan, “Aslında burada tanı gevşek disiplin olmalı. Yalancı hiperaktivite tanısı konmuş oluyor. Beynin ön bölgesinde elektriksel ve kimyasal ileti bozuluyor. Hiperaktivitede beyin görüntüleme ile ölçülebilir” dedi.