Biz degıl bızı ayıranlar utansın...
 

bugun onu tanıyalı 2 sene 2 ay 9 gun oldu.eskı svgılım yenı ceza evıne gırmıstı onun içeri girmesıyle bırlıkte bende bunalıma gırdım işte tam o bunalım anımda onunla tanıstım onun için herseyı yaptım bı bayan olmama ragmen.mahallesıne spreyle senı sevıyorum yazılarıyla doldurdum aılemı arkadaslarımı hiçe saydım.dılencı kılıgına gırıp onu takıp ettım onu herseyden herkezden cok sewdım.ailelerımız karsıydı bu ilişkiye ama bız bırbırımızden wazgecmedık.arkadaslarımızdan ailelerimizden gızlı gorusmeye devam ettık we bırgun anneme yakalandık ailelerımız dusmanlardı o an ikimizide oldurucek sanmıstım annem gayet olgunlukla karsıladı we sizin ayrılmaya nıetınız yok madem ole gozumuzun onunde olun bu ilişkiye artık onay werıyorum dedı.goklerdeydım o ana imkansız askımız mutlu bır ılişkiye donusucektık.ama beceremedık.onun arkadasları aılesı bnm arkadaslarım problem cıkardılar.ve ayrıldık onu defalarca aradım ama acmadı sora duydumkı baskasına asık olmus.basta onları ayırmayı cok iştedım kızı buldum dovdum evını bastım ama onlar bırbırlerınden wazgecmedı ben onları ayırmaktan wazgectım artık şimdi duydumkı ayrılmıslar baska bırı warmıs hayatında 2 sene once asık oldum sana hala da asıgım.bu yazıyı okuycanı hiç sanmıyorum ama olurda bıgun bı tanıdıgın okursa ben solıyemıyorum o solesın sana unutmıycam senı asla yesılpınarlı güziden imardaki aşkı sonere