Mucize Aşk..
 

Okula yeni gelmiştim.. Çok bilgisiz ve saf duruyordum herkeisn gözünde. O bana çok sıcak davranıyordu.. O zamanlarda okula gelen yeni kızlarla uğraşmak hobiydi zaten.. Okulun ünlü çocuklarından biri bana kafayı takmış durumdaydı. Ben ne yapsam kendimi ondan uzaklaştıramıyordum. Sonunda bana çıkma teklifi etmişti.. Bu bana gelen ilk teklifti.. İlk karşılıklı aşktı. Bende kabul etmiştim.. Çıkmaya başlamıştık.. Her şey bir masal gibi ilerliyordu.Onunla o kadar çok mutluydum ki.. Aşk adeta gözümü kör etmişti.. Ta ki o bana gerçekleri anlatana kadar.. O gün geldi ve şunları söyledi " ben seni hiç bir zaman sevmemiştim, sadece seni oynattım " .. Çok kötü günler geçiriyordum.. Her gece gözlerim çeşme gibi akıyordu adeta. Onu sevmiştim! Tenefüslerde biledolaşmaya çıkmamaya başlamıştım. Bir gün öğle saatinde yemeye gitmedim.. Sırada başımı kapatıp onu düşünmek istedim.. Ortam sessizdi.. O anda biri benim sırtıma dokunmuştu.. Ben aniden irkildim.. Bu oydu.. Okula ilk geldiğimde benimle ilgilenen çocuk..İkimizde gülmeye başlamıştık.. Belki o bana farklı gözle bakıyordu ama ben bunun farkında değildim.. Ben başkaısnı seviyordum. Aradan bir kaç hafta geçti ve eski çıktığım çocuk benden özür dileyip yeniden teklif etti. Ne yeminler ne sözler vermişti bana.. Ben inanıp yine kabul ettim onu. Bu sefer beni sveen( ama ben bilmiyorum o sıralarda) çocuk arkadaşıyla birleşip beni çıktığım çocuktan soğutmaya çalışıyorlardı.. Bunu anlamıştım.. Hatta ilk kavgamızı onlar yüzünden etmiştik.. Ama hiç bişey yine eskisi gibi değildi. Biz yine ayrılmıştık ve bunu yine "o" istemişti. O günden sonrada onu asla affetmeyeceğime dair kendime söz vermiştim.. Okullar kapanmıştı.. Yaz tatilindeydik.. Ve o bana özür mesajları atmaya başlamıştı. Yalvarıyordu yakarıyordu., ama ben kabul etmiyordum.

Sonunda dayanamadım ve affettim.Nedeni ise ona deliler gibi aşık olmamdı. Ertesi günüde beni seven çocuk ile konuşuyordum internette.. Bana her şeyi anlatmıştı. Beni sevdiğini, hep sevenceğini.. Hatta teklifini kabul etmem için neler neler demmeişti ki.. Ama ben lafımı anlatamamıştım ona.. Başkasıyla çıkıyorum dedikçe o bana yalvarıyordu lütfen diye.. Ben ağlıyordum ama o bunu görmemişti.. 2 yıl geçti aradan.. Şimdi ben onu seviyorum.. Tabi onun beni sevdiğine hala azda olsa bir inancım var.. Hüzünlü şarkılar çaldığında hep o geliyor aklıma.. Biliyor musunuz.. Aslında benim mutlu olma sebebim aslında sadece "o"ymuş.. Ne eski çıktığım nede onund ışında kara sevdalandıklarım beni hiç mutlu edememişlerdi.. Ben hep sevendim onlarda kırandı.. Ama o başka.. O beni sevmişti, ağlamıştı.. Şimdide ben yaşıyorum aynı şeyleri.. Onun için ilk defa ağladım.. Onu seviyorum.. Eminim o ikinci cesaretini toplayıp bir kez daha bana açılacak..