Müşahhas'tan Mücerret'e (Karşılıksız Aşk)

[buse]

adını koyamazdım aşkın, hala da bilmiyorum ne anlama geldiğini.. ben sadece kendimi anlatacağım şimdi...
universitede bir cafede görmüştüm ilk kez seni, bana bakıyordun, tuhaf bir hisse kapıldım, rahatsız olmustum bakıslarından, hiç güven vermemiştin bana.. bir kaç ay geçti aradan.. tesadüfler çoğalmıştı, gözgöze gelmelerimizde..birşeyler sana doğru çekiyordu beni.. on dakikalık ders aralarında sırf seni görebilmek için bölümün girişinde oyalanıyordum. seni görüncedebir tatlı bir heyecan kaplıyordu içimi. ilgin hoşuma gidiyordu.. ama beni rahatsız eden birşeyler vardı sende..güven vermiyordun bana.. makyaj yapmadan çıkmaz olmuştum evden belki karşılasırız umuduyla.. karşılasıncada ilgilenmiyormus gibi yapıyordum.. ya arkadaşlarımla gülüşüyor yada başımı diğer tarafa çeviriyordum. uğraşmanı istiordum, kalbimi kazanmak için.. o kadar kolay olmamalıydım senin için.. hiç unutmuyorum yemekhanenin önünden geçiyordum karşıdan gülümseyerek geliyordun.. o an ne kadar tatlı bir gülüşün olduğunu düşünüştüm.. adımla seslenmiştin bana.. adımı biliyordun.. ne yapacaksın şimdi diye sormuştun başka bahaneler uydurmuştum.. kolay lokma olmamalıydım senin için yanında başka kızlar olurdu bazen ama sen bana bakardın.. benim arkamdan gelirdin onları bırakıp beş dakika muhabbet ederdik konuşacak birşey gelmezdi aklıma heyecandan.. sende heyecanlanır gibiydin ama.. her karşılaşmamız bir gülümsemeydi bizim için.. böyle olmaz, seni tanımak istiyorum demiştin.. ama korkuyordum incinmekten bu kadar kolay olsun istemiyordum.. benim için çabalamanı istiyordum anlatamadım belkide... her günümün tek önemli kısmı olmustu tesaduflerimiz.. sıradanlasmıstı belkıde o yuzden geri çekmiştin kendini.. ne geliyordun nede gidiyordun.. bense çoktan kaptırmıştım kendimi bu oyuna.. bir kaç ay daha geçti böyle.. ilk kez dışarı cıkacaktık senınle.. erkenden kalkıp saatlerce hazırlanmıstım.. bir şarkı çalıyordu biz kahvelerimizi içerken ben hiçbirşey yiyememiştim, mideme ağrılar girmişti.. bir iki hafta o şarkıyı dinleyip durdum sürekli rüya aleminde yaşıyor gibiydim.. hemen hemen hergün konuşuyorduk ama senin ilgin azalmaya başlamıştı.. bu beni dahada cok sana surukledi.. ama olmuyordu artık zamanı gelmişti ben senden birşeyler duymak istiyordum.. sen soylemiyordun! iki ileri bir geri tesadüflerle geçiyordu seninle olan dakikalarım.. seni her gördüğümde ne yapacağımı bilemez oluyordum kalbim hızlı çarpıyor, dizlerime titriyor mideme kıramplar giriyordu.. elimi kolumu nereye koyacağımı bilmiyordum.. bir kaç ay daha geçti.. artık seninle doluydum.. umrumda değildi hiçbirşey.. ilk kez elime değmişti elin...sıcacıktın hiç bırakmak istemedim ellerini.. hiç aramaz sormaz olmuştun sebebini merak ediyor ama soramıyordum hiç.. ilk kez öpmüstün beni, kendimi sana bırakmıştım.. napıyorum ben diyordum içimden güvenmiyordum sana.. elim yanaklarında, simsiyah saçlarında dolaştı, gözlerine bakmaya korkuyordum hala... anlamanı istemiyordum sana karşı olan zayıflığımı acizliğimi.. ellerin belime dolandı ilk kez saatlerce oturduk öyle..o an zaman dursun istemiştim hayatımda ilk kez, kollarından başka hiç bir yerde olmak istemiyordum çünkü.. kalbim bir kuş gibiydi adeta..çarpıntılarını duymanı istemiyordum.. haftalarca yuzumde bir tebessümle dolaştım sanki hala kolların belime dolanmış yanağınla saçlarımı okşuyordun.. oysa sen ne arıyordun ne sooruyordun.. tesaduflerımız bıle tukenmıstı sankı... ıcım ıcımı yıyordu.. adın gectıgınde mıdeme agrılar gırıyordu.. hiçbirsşeyden tat almıyordum.. uyku haram olmustu bana.. karsılasmalarımız bırer tebessum olmustu tekrar... hıc bırsey olmamıs gıbı, hıc bırsey yasamamısız gıbı... arkadas olarak goruyorum senı dedın, ben seni haketmiyorum dedin bildiğin bütün klişe cumlereri sıraladın.. aşığım dedin sonra hemde bir başkasına.. bulutlarda uçuyorum dedin.. şiirler okudun.. kimdi peki o.. benim yapamadığımı yapan, sana aşk şarkıları söyleten.. nasıl yapabildi tüm bunları.. ben senin ağzından cıkacak en ufak seye razıyken seni bulutların uzerıe kim cıkarabıldi.. günlerim zehir olmuştu.. ne yemek yiyebiliyor nede uyku uyuyabiliyorum.. gözlerimi seninle kapatıp, seninle uyanıyordum güne... tüm yakınlarım acıyarak bakıyordu bana.. biz sana demiştik diyen gözlerle.. uzaklara gittim, hemde cok uzaklara insanlar başka başka dilleri konusuyordu gittiğim yerlerde,yabancı sokakları daha bir yalnız geliyordu seni unutabilmek için gittiğim kentin.. senide yanımda goturmustum gittiğim yere.. saatlerce uyuyamıyor, uykumun bir yerinde uyanıp ağlamaya başlıyordum.. sabah gözümü açar açmaz simsiyah gözlerin geliyordu karsıma uyanmak istemiyordum uykularımdan.. düşlerim değil ıstırabım olmuştun.. elimde küçücük bir resmin dolaşıyordum yabancı şehrin caddelerinde.. ne zaman o şarkıyı duysam içim cızzz ediyordu.. keman sesleri kalbimi delip geçiyordu.. neden diyordum neden sevemedi beni.. o güzel şiirleri neden beni için soylemedi.. eksik olan neydi bende..kimdi onu benden alan.. güçtopuyordum adeta senin karşında ayakta kalabilmek için.. seni gordugumde basımı cevırebılmek ıcın.. şaiirin dediği gibi geçti istemem gelmeni, yokluğunda buldum seni, gelme artık neye yarar.. ama gelende yoktu zaten.. aylar sonra ılk kez goruyordum senı gucluydum, basımı cevırebıldım.. ama sen hıc bırsey olmamıs gıbı yanıma geldin sankı hıccbırsey olmamıs bana bunları yasatmamıssın gıbı.. yıllar gectı aradan.. birçok kişi oldu hayatıma acele ettim hep, yanlıs kararlar verdım seni unutabılmek ıcın.. adam değildi birçoğu ne hileler çevirdiler arkamdan ama hiçkimse acıtamadı canımı senın kadar.. gidenler oldu hayatımdan donup bakmadım gerıye kımseyi ozlemedim, kimse için ağlamadım.. çok sevildiğimde oldu ama ben sevemedim, içim seninle doluydu hala seni gordugum gibi heyecanlanamadım hiç bir zaman, yüreğim çarpmadı..vıcdan azabı cektım cok.. senın bana yaptıgını bır baskasına yapmak ıstemedım.. haketmediğimi soyledim tıpkı senın gibi.. senın sımsıyah gozlerını bulamadım hıc kımsede.. hala o sarkıyı duyunca yüreğim sızlıyor.. bir feryad oluyor kemanın hüzünlü sesi.. sonradan hatırlıyorum bu şarkı senle tek buluşmamızdaki şarkı.. aradan yıllar geçti... ben şimdi aynı yabancı sehirdeyim.. bu kez beni seven bir adamla ve minik bebeğimle birlikteyim.. ama sabahın dördünde ansızın aklıma geldin yüreğim sızlıyor ağlıyorum.. on sene önceki halimdeyim.. haksızlık bu, unutmak istiyorum, seni atmak istiyorum.. olmuyor..yazık.. haksızlık..