Bizans İmparatoru Jüstinyen tarafından 537 yılında yaptırılan ve 916 yıl kilise olarak kullanılan Ayasofya, Fatih Sultan Mehmet'in İstanbul'u fethinden sonra camiye dönüştürüldü ve 482 yıl cami olarak kullanıldı.



1935 yılında alınan Bakanlar Kurulu Kararı ile müzeye dönüştürülen Ayasofya, İstanbul'un en önemli tarihi sembolleri arasında yer alıyor.



Daha önce vaftizhane olarak kullanılan kısım, Sultan 1. Mustafa'nın aniden ölümü üzerine 1639 yılında türbeye çevrilmiştir. Türbe içinde Sultan İbrahim, Sultan I. Ahmed'in kızları, Sultan IV. Murad'ın kızı Kaya Sultan, Sultan II.Ahmed'in şehzadeleri kızları ve bazı hanedan mensuplarının gömülü olduğu 19 sanduka yer almakta.




Dünya'nın bilenen en büyük vaftiz havuzu da Bizans Dönemi'ne ait olup Ayasofya Müzesi'nde vaftizhane kısmında yer alıyor.




Sultan III. Murad zamanında yapılan mermer işçiliğinin en güzel örneklerinden biri olan mimber ile altın ve gümüş kullanılarak işlenen kucağında çocuğunu taşıyan Hz. Meryem mozaiği görenleri büyülüyor.





Ayasofya'da absidin üstünde yer alan altın ve gümüş kullanılarak işlenen kucağında çocuğunu taşıyan Hz.Meryem mozaiği görenleri büyülüyor.








"Dilek Sütunu" veya "Terleyen Sütun" olarak adlandırılan levhalarla kaplı ortası oyulmuş sütun özellikle yabancı turistler tarafından kutsal sayılıyor. Ziyaretçiler bu oyuğa başparmaklarını sokarak saat yönünde bir tur döndürerek dilek tutuyor.








Ayasofya Pandantifleri üzerinde yer alan birbiriyle tam eş olmayan dört melek tasviri yer almaktadır.