Temel ile Dursun parasızlıktan ne yapacaklarını şaşırmışlardır. Sonunda Dursun Temel'e:
- Ula Temel haçan biz neden panka soymayruz? Kisa yoldan köşeyi döneruz.
Temel:
- Ula hakkattende cüzel fikir.
Bunlar planlarını yaparlar. Artık her şey hazırdır. Bankayı soyarlar eve gelirler.
Dursun:
- Ula Temel sayalum mi ne kadar para var?
Temel paralara şöyle bir bakar ki çok para var en az 3 gunlerini alacak. Dursun'a:
Temel
- Ula Dursun bu kadar parayi saymak uzun sürer biz en iyisi yarin bir gazete alalum orda yazar ne kadar para olduğu.

Karadenizlinin biri vapur acentasına gitti:
-Biz vapuru kaçirduk, baska vapur bulur misunuz?
-Kaç kisisiniz?
-Yediyuz
Acenta yetkilisi bu kadar müşteriyi kaçırmamak için hemen yeni bir vapur istedi. Vapur geldiğinde Karadenizli ve arkadaşları rıhtımda toplanmışlardı. Ama nedense fazla kalabalık değillerdi. Görevli sordu:
-Hani yedi yüz kişiydiniz?.
-Doğridur, işte pir, içi, uç, dort,peş, alti, yedi. Toplam yediyuz daa.
Kafası attı acenta yetkilisinin. Karadenizliyi bir güzel dövdü ve:
-Eğer, bir daha "i" yerine "u" dersen, canına okurum. dedi.
Aynı Karadenizli birkaç gün sonra bir bakkala gitti.
-Bana bir mim verin.
Bakkal anlayamadı tabii, birkaç kez tekrar ettirdi, sonra eliyle göstermesini istedi. Karadenizlinin işaretine bakınca:
-Yooo, o mim değil mumdur.
-Olsun, mim demek, dayak yemekten iyidir.