Dursun kumarda kaybetmeye dayanamamış, kalp krizi geçirip hemen ölmüştü. Karısına haber verme işini Temel'e yüklediler. Temel istemeye istemeye zili çaldı. Dursun'un hanımı kapıyı açtı. Temel:
-Ben kahveden geliyorum, Dursun'un yanından.
-Kesin kumar oynuyordur gene!
-Oynuyordu efendim.
-Gene kaybetmiştir muhakkak.
-Kaybetti efendim.
-Gebersin melun!
Temel, bu temenni üzerine müjdeli bir haber gibi konuştu.
-Geberdi efendim...

Hakim, suçlu Temel'e sorar:
- Yaptığın işin utanç verici olduğunu bilmiyor musun sen? Bu işi yaparken hiç utandın mı?
Temel boynu bükük sessiz bir şekilde:
- Utanmaz olur muyum hakim bey, çok utanduğum içun maske bile takmişidum.