Ellerimde birikirdi geceler
İçimin berzahına saklanırdı sızım
Bırakıp acısını suskunluğuma
Ne çok söz geçerdi dilimden
Konuşamazdım...
Kalbimdeki sıratta yürürdüm yalın ayak
Kirpiğimin kapı aralığından sızardı hüzün
Ve kaçardı
Yüzünü yüzüme dokundurarak
Uyuyamazdım...
Gözlerin
Uzak diyarların adı
Ve
Mükedder şarkısıydı
Kaybolduğum bir günahın...
Soluğuna takılır ayrılığın
Sesinde saklanırdı muttasıl bir ahın
Mahsun ve dargın
Suçlusu olmadığım
Gözlerin
Kaybederdim kendimi içinde
Bulamazdım....
Yarım kalan bir şiirdim
Her harfinde sen
Bizden bir tebessüm ararken
Satır başı durup ağladığım...
Ah! Gönlümü korkuyla sınayanım
Aşka adanmış her cümlenin içindeydi adın
Son limanıydın ruhumun
Anlatamadım...
Görme
bilme
nasıl yandım
Canıma kibrit çakanım
Bil ki
Ben ömrümde bir tek sana ağladım...
’Aşkın kokusuyla’...
Adem Ahmet Pehlivan