buse

Gün gelir anlarsın içimde yaşattığım aşkı
Sevdamın bahtsızlığı altında yaşanan kara yazgıyı
Sessizlik anlatmıyor artık halimi
Sözcükler dökülmüyor dudaklarımdan satırlara
Mürekkepler kurumuş, unutmuşlar yazmayı
Mektuplar hasretle beklenir olmuş
Oysa çoktan yolları unutulmuş…
Bir serin rüzgar çıksa, fısıldasam rüzgara aşkımı
Alıp götürse sana, bütün dünyamı anlatsa bir an da
Gecelerce, sabahları nasıl uyandığımı sensiz…
Konuşmaktansa susmayı tercih ettiğimi ya da…
Güzel olan her şeyin anlamını yitirdiği günleri…
Kayan bir yıldız gördüğümde bir tek seni dilediğimi!
İnsanlar arasında bir tek seni özlediğimi,
Yetmiyorsa zamanı rüzgarın ve,
Sadece olur da söyleyecek tek sözü kalırsa,
O da “Seni Seviyorum” varsın olsun…
Belki de bu iki kelime anlatmaya yeter,
Beni, sana…