buse

Bir sabah yeli alıp götürse beni bu diyardan,
daha güneş doğmadan...
İçime doldurup ayaz deniz kokusunu, bedenim ürperirken bıraksam kendimi rüzgarın kollarına.
Bulutlarla selamlaşsam, şakalaşsam martılarla...
Bir sabah vakti içim bin bir sevinç bir o kadar da umutla dolu çekip gitsem bu diyardan!
Tepelerin ardında kızıl gökyüzü alsa koynuna beni.
Bir boğazı bıraksam ardımda bir de seni
Yeni bir güne açtığında gözlerini, tenimin yastığına sinmiş kokusu kalsa geride armağan.
Bir sabah vakti ayrılsam aranızdan...
Zamanı geldiğinde kavuşmamızın, bir gül bırak boğaza daha güneş doğmadan.
Rüzgara savur sevişmelerimiz kokan her şeyi,
yırt at bütün resimleri.
Çevir kollarını gökyüzüne.
Kapat gözlerini.
Ve bekle beni alan sabah yelinin bir kez de senin için esmesini...