buse

Susuyorum sadece kimse ilgilendirmiyor beni bu aralar,kimseyle konuşmakta istemiyorum, kimseyle tanışmakta, susmayı tercih ediyorum...Ben niye böyle oldum onuda bilmiyorum en azında soranlara böyle diyorum.Yoksa siz benim içmdeki yangını nereden bileceksiniz...Artık karanlığa bırakıyorum kendimi, artık şişelerin dibinde arıyorum derdimi,artık sigarmın dumanında bırakıyorum efkarımı...Oysa ne güzel de bakmıştı bana ilk görüşte, kendimi kaybetmişcesine gidip selam verdiğimde ne güzelde tutmuştu elimi ki ne güzelde gülmeştü gözleri, umut dolu oldu bedenim...neden yok dedin neden istemedin de...yanıdayken yalnız bıraktın beni...Hep neden hep keşke...