Aşk ikidir sevgi bir; Aşk yalan, sevgi gerçektir. Aşk sudur, sevgi susuzluk. Bu yüzden sevgi hasrettir, özlemektir, beklemektir. Asıl maharet: Susuzken suyu içmek değil karşısına geçip seyretmektir.
Aşk haykırmaktır, sevgi ağlamak; Aşk açmaktır, sevgi katlamak. Sevgi saklamaktır yüreğini, gözlerini ve de ellerini saklamak.
Bahar geldiğinde bir çiçeğe, yeşile, çimene aşık olamazsın ama seversin. Arkadaşına aşık olamazsın ama seversin. Toprağa fidanı aşkla değil sevgiyle dikersin.
Sevgi için ölünür, aşk öldürür. Aşk kıskançtır, nankördür sevgiyi öldürür. Aşk Kabil’dir, sevgi Habil. Aşkla sevgi aslında kardeştir babaları insandır, Adem’dir. Aşk için şiirler yazarsın, şarkılar yaparsın; Sevgiyi anlatamazsın. Çünkü yüreğine sığdıramazsın.
Kalbini aşka kapatabilirsin ama sevgiye kapatamazsın. Sevgi gizli, aşk aşikardır. Yüz vermeyince unutursun sen aşığım diye daha kendini kandır. Dedim ya sevgi gerçek, aşk yalandır.
Dahası da var: Aşkın gözü kördür, fazla naz aşık usandırır; Aşk oyun, aşık oyuncaktır. Sevgi ise yaşamdır, hakikattir. Aşk aceledir, sevgi usul usul sabırlıdır. Acele işe hem şeytan karışır. Aşk ateşlidir çünkü hastalıklıdır. Sevgi ılıktır Çünkü sağlıklıdır.
Velhasıl bu iki kardeşin hikayesidir...