sen/sizlik
Kesin ve kararlı cümleler kuramıyorum artık,
Sana ve sevdama dair.
Ya duygularımı yitirdim sensizliğin esrarında.
Ya da nefretinin işgaline uğradı hücrelerim,
Umarsız tavrının kızgın ayazında.
Bilemiyorum,
Cümlelerim bitimsiz çünkü.
Üç noktanın sonsuzluğunda kıvranan kalbim,
Virgülsüz yalnızlığın soru işaretli akşamlarında,
Parantez açıyor; neden ve niçinlere...
Anlamıyorum.
Susuyorum bu yüzden.
Faili meçhul bir özneyim çünkü,
Kuralsız cümlelerimin vurgusuz tonlarında.
Ağlıyorum.
Ağlıyor bulutlar.
Ağlamak anlamaktır çünkü,
Umutsuz bir sevdanın geceyarılarına sinmiş,
Sessiz ve kimsesiz çığlıklarını...
Ağlamak anlamaktır sevgili,
Sensizliği....