Günümüzde çok zor bulunan bir şeyden bahsetmek istiyorum. Tabi ki biliyorsunuz, sonsuz aşk!
Günümüzde Mevlaya duyulan aşk ya da anneye duyulan aşk bile geçici olabilirken insanların birbirine duyduğu aşkın kalıcılığı üzerine çok şey söyleyebiliriz. Çünkü sevgililer birbirini sevdiğini sanıyor. Aslında onlar birbirlerindeki bazı şeyleri seviyor. Bunu biraz açalım.
Bir birliktelik zor elde edilir. Karşılıklı güven duygusunun hakim olduğu ilk evrelerinde sevgililer birbirlerine karşı dürüst davranmayabiliyor. Örneğin kişiliklerini saklayabiliyorlar. Oysa aşkın sonsuzluğu için ilk şart dürüst olmaktır. Sadece "evlenene kadar" tarzında bir anlayış ile gerçeklerin saklanması sadece evlilikten sonra iki kırık kalp yaratır.
Diğer bir sorun evlilik öncesi ve sonrası düşüncelerimizin değişmesidir. Evlilik her genç kızın hayallerini süsler ve onları Dünyanın en mutlu insanı yapar. Ancak sonrasında aşk gider sevgi kalır. Eğer sevgi de kalmadıysa o evde sadece hüzün, acı, keder, ıstırap vardır.
Sonra şu sözcükler dökülür: "Ben seni böyle tanımadım, çok değiştin
vb." Aslında bir şey değişmedi, değişen şey artık daha çok dürüst davranıyorsunuz birbirinize.
Yazının özetini isteyenler için: Sevgide dürüst olun, aşk geçicidir ancak sevgi kalıcıdır. Evlilik aşksız olmaz ancak birbirinize duyulan sevgi sizin sonsuz aşkı bulmanıza yardım edebilir.
Sevgilerimizle...