Annelik, dünyanın en güzel değerlerinden biridir. Bir insan dünyaya getirmek, bebeğiyle, çocuğuyla birbirinden güzel anlar yaşamak herkesin başına gelmesi gereken en mutlu duygudur; ama iş bununla bitmiyor, zaman zaman sabrın taştığı ve kontrolün kaybolduğu anlar olabiliyor.
Yorgun bir gün sonrası çocuğunuz durmadan ağlıyorsa, siz hastayken etrafınızda aynı soruyu durmadan soruyorsa, bulaşıkları yıkarken ayağınızdan çekiyorsa, yeni yıkanmış tertemiz çamaşırları balkona fırlatıyorsa ona sinirlenebilirsiniz. Saymakla bitmez bu anlarda, anneler hem içinde bulundukları sıkışık duruma hem de çocuklarına kızarlar ve bazen ufak bazense çok ciddi tepkiler verirler. Peki, bu zor anlarda anneleri ne kurtarabilir, zor ve gergin anlarda miniğinizi kırmamak, onu korkutmamak için neler düşünebilirsiniz?
Çocuklar aslında ne söylemek ister? Çocuğunuz hastayken durmadan ağladığında ve sizi istediğinde: “Annecim, sana ihtiyacım var, tek ilacım sensin, ne olur yakın olalım”
Çocuğunuz bulaşıkları, çamaşırları, çekmeceleri birbirine karıştırıp döktüğünde: “Annecim, her şeyi senin gibi yapmak istiyorum”
En sevdiğiniz diziyi sabote ettiğinde: “Bugün bana az vakit ayırdın, galiba seni yanımda istiyorum”
"Seni sevmiyorum” dediğinde: “Senin beni çok sevmediğini düşünüp korkuyorum”
Şunu lütfen hiç unutmayın: O, sizin bu dünyaya getirdiğiniz emanetiniz. Sabırla, sevgiyle ve tutarlı bir disiplinle atlatılan krizlerin, ileride sağlıklı bir yetişkin yaratacağını da sıkça hatırlayın.