Çocukların korkularıyla ilgili sürecin iyi yönetilmesi gerektiğini ifade eden Yard. Doç. Dr. Özlem Mestçioğlu Gökmoğol; çocuklarda 2 yaşından itibaren korkuların oluşmaya başladığının altını çizerek şu bilgileri verdi.
2 yaşında annesinden ayrılmaktan ve yüksek sesten korkan çocuk, 3-5 yaş arasında karanlıktan korkar. Bu korku doğal olarak gelişen korkulardan biridir.
Karanlık korkusunun aile tarafından sağlıklı olarak ele alınması halinde ileriki yaşamda çocuk için sorun olmaksızın kaybolabilir, aksi halde sorun devam edebilir.
Bu yaşlarda çocuklar canavar, cadılar gibi doğaüstü canlılar görebilir. Bunun nedeni TV izlenme saatlerinin uzaması ile bilgisayar oyunlarındaki şiddet içeriğinin artıyor olmasıdır.
Korkacak bir şey yok demeyin
Karanlıktan korkan çocuklar uyku saati yaklaştığında tek başına yatmak istemezler, uyumamak için çeşitli mazeretler uydururlar. Çocuklar odalarında sürekli ışığın açık kalmasını ister, karanlık bir yerden herhangi bir şey almak söz konusu olduğunda, gitmemek için çeşitli bahaneler uydururlar. Bu çocuklar hırçınlık da yapabilirler. Korkusunu doğrudan ifade eden çocuğa kesinlikle "Korkacak bir şey yok" demeyin.
Karanlık korkusunu pekiştiren en önemli nedenlerden biri de anne ve babanın davranışlarıdır. Işıkla uyumayı alışkanlık haline getirtmek, kendi korkularını çocuğa belli etmek, çocukların da tedirgin olmasına ve karanlığın korkutucu olduğunu düşünmesine neden olacaktır. Bazı anne ve babalar gece kalkıp çocuğunun korkup korkmadığını kontrol ederler. Geçmişte çocuğunu kaybetmiş ve bu nedenle yoğun kaybetme korkusu yaşayan ebeveynlerde bu durum çok daha derin yaşanmakta, çocuklarının korkuları ve kaygıları çok daha fazla olmaktadır.
Karanlığa alıştırmak mümkün mü
Karanlıktan korkan çocuğun, korktuğu durumlarda ailesine kolay ulaşabileceğine inandırılması gerekir. Ebeveyn bu davranışla çocuğunu psikolojik risklerden koruyabilir. Korkuyu sakinlikle ve sabırla karşılamak, onunla baş etmek için aşamalı ve yavaş biçimde mücadele etmek gerekir.
Karanlığa alıştırırken önce loş ışık seçmek ve yanında olmak, yavaş yavaş ışığın gücünü azaltarak yanından uzaklaşmak ve seslenebileceği mesafede durmak yöntemi uygulanabilir. Ayrıca çocuğun yaşına uygun biçimde korkusunun kaynağıyla ilişkili ve tehlikelere karşı alınabilecek önlemlerle ilgili bilgiler vermek çocukları rahatlatıp, korkularını hafifletebilir.