 Karanfil
O yâri görür isen yanıp tutuşmayasın
Sevgi dökülsün yanaklarından yaşlar süzülsün karanfil!
Muhabbet eyleyesin yanaklarına
Seni benden hediye bilsin Sakın telaş etme beni söyle
Yüreğimi göster ona rengin ile
Boynun büküp ölesiye
Beni söyleyesin karanfil!
Yaprağındaki çiy ile
Vücudundaki ter ile
Derdimin dermânı ile
Hoş muhabbet eyleyesin karanfil!
Yüreğim, onun yolunda nice tozlara bulandı
Toprağıma serptim tohumlarını
Hasret rüzgarları ile büktüm dallarını
Gözyaşımla suladım seni karanfil!
Şaşkına çevir onu dâvetsiz misafiri ol
Seni görür görmez yüreğinde alev ol
Yanağından süzülenlerle do
Kadehlerin en sarhoşu ol karanfil!
Sonra gel baş tâcısın sen gel
Yüreğimin kapılarını yık da gel
Anahtarı sensin artık yüreğimin inan
Artık sen de benim bir parçamsın karanfil!
|