buse

Hatıralar denizine açılırım, köhne sandalımla
Kıyıya vuran birkaç yanlışımı ardımda bırakırım
Yeniden yaşamaya heveslenirim durduk yere onları
Pişmanlıktan eser yoktur benim geçmişimde
Geleceğe dair ne varsa oradadır kara haberim
Anlatılanlara kulak asmaz yüreğim, yine yaşar kendini
Yine sormaz kimselere, dalar gider en derinlere
Kaldırır ne de olsa zayıf bedeni, yüreği güçlüdür en sert kayadan bile
Sesi çıkmaz asla, susup dinler çevredekileri
Anlam vermeye çalışır nedeni yoktur aynıdır her şey
En dibe vurup kalsa da düşleri, yine sabrederim umudumla
Gözler güzeli değil, doğrunun özlemine hasret kalmış biçare
Nereye savursam gönül küreğimi, bana acıyla döner olmuş
Kayıp artık her şey yüreğimde, ne hatıralar var artık ne de acılar
Her şeyin bittiği yer de sen varsın sevgili, ayrılığın anlamını dile getiren
Sessizliği dünyama hüküm giydiren, yıldızlarımı bir bir söndüren
Mektupların adı hasretle anılır artık sayende, gecelerse asidir yüreğime
Gözlerim gözlerini göreli yıllar oldu, şimdi ise ayrılığa tutsak bekler yolunu
Yıllarsa yılları beklerim geleceksen eğer,
Acıysa acıları çekerim incinmeyeceksen eğer
Gönül tahtımda sadece senin yerin var,
Bir tek senindir yüreğim istediğin kadar çal...
Sadece bir şey ister gönlüm, beni unutma yeter...