23 Şubat 2016, 22:26 | #1 |
Senior Member Üyelik tarihi: 06 Şubat 2015
Mesajlar: 7,475
| Sen Uyurken Bütün devrimler, Sen uyurken gerçekleşti. Ben kendimle seviştim Ve sen derin uykudaydın. Bu yüzden, Uykusuz kadınlar, Gözlerinin ardında neler saklar, Bilmiyorsun. Geceleri çıkan tüm isyanları ben bastırdım. İsyancıların tüm ipleri benim elimdeydi. Cephane bendeydi. Sen, içime sızdın diye sanıyorsun Yeterince sustuk ve artık isyan dindi diyorsun Ama gözlerimi tırnaklarımla nasıl oydum, Bilmiyorsun. Bir kadın neden ağlar, Öğrenemeyeceksin Seni bu dersten mahrum bırakıyorum. En kayda değer kavgalarımız, Sen uyurkendi. Seni kırk bir kere bıçakladım, Sen af diledin Ben affetmedim Ağlayarak ayrıldık ve şikayetçi olmadın. Ama sen uyuyordun Bu yüzden, Artık sırtını neden okşamadığımı, Bilmiyorsun. Ellerime lüzumsuz bir kan bulaşıyor, Sen görmüyorsun. Tırnaklarımın arasında etin var, tenin var, terin var, Parça pinçik dudakların var Çünkü ne kadar derine dokunsam da Ellerim reddediyor artık seni. Sen giderek hararetlenen bir aşk yaşadığımız için mutlusun. Adını duymadığım filozofların sözlerini cümle içinde kullanmak sana iyi geliyor. Tanımadığım müzisyenlerle öldürüyorsun beni. Ama her altmetin, Eninde sonunda ilkelliğimizi dürteliyor, Hala evrime inanmayan bir tarafımız var, Farkında değilsin. Bu yüzden, Bezgin kadınlar, Neden kavgada değil de sevişirken dövüşür, Bilmiyorsun. Bütün devrimler, Sen uykudayken gerçekleşti. Sen cephede bile yoktun. Yoklamada yok yazıldın Yaraların savaş madalyası değil, Sen bir gazi değilsin, Bilmiyorsun. Durmadan bıçaklıyorum seni Sen habersizsin, Derin uykudasın. Bütün devrimler, Sen uyurken gerçekleşti. Ben kendimle hesaplaştım, Ve bitti gitti. |
Bookmarks |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |