buse

Okyanuslar Dünya yüzeyinin yüzde 70’ini kaplar, ancak bugün bile derinlikleri büyük ölçüde keşfedilmemiştir. Bilim adamları, derin denizlerin yüzde 90 ile 95’i arasında bir gizem olduğunu tahmin ediyor. Derin deniz gerçekten gezegenin son sınırıdır.
Derin Deniz Keşfi Nedir?


“Derin deniz” terimi herkes için aynı anlama sahip değildir. Balıkçılar için, derin deniz okyanusun nispeten sığ kıta sahanlığının ötesinde bir parçası. Bilim adamlarına göre, derin deniz okyanusun en düşük kısmıdır, termoklin altında (güneş ışığından ısınmanın ve soğumanın etkisinin sona ermesi) ve deniz tabanının üstünde. Bu okyanusun 1000 ya da 1.800 metreden daha derin bir kısmı.
Derinlikleri keşfetmek zordur çünkü bunlar sonsuz karanlıkta, aşırı soğuk (0 derece C ve 3,000 metre altında 3,000 metre) ve yüksek basınç altında (15750 psi veya deniz seviyesinde standart atmosfer basıncından 1000 kat daha fazla) 19. yüzyılın sonuna kadar insanlar, derin denizlerin cansız bir çorak olduğuna inanıyorlardı. Modern bilim adamları, derin denizleri gezegendeki en büyük yaşam alanı olarak tanırlar. Bu soğuk, karanlık, basınçlı ortamı keşfetmek için özel aletler geliştirilmiştir.
Derin deniz keşfi, oşinografi, biyoloji, coğrafya, arkeoloji ve mühendislik dallarını içeren çok disiplinli bir çalışmadır.

Teknoloji ve Aletler


Uzayın keşfi gibi, derin deniz keşfi de yeni enstrümanlar ve teknolojiler gerektirir. Alan soğuk bir vakum iken, okyanus derinlikleri soğuktur, ancak oldukça basınçlıdır. Tuzlu su, korozif ve iletken ve karanlık.
Derin Denizin Altını Bulma

8. yüzyılda Vikingler, su derinliğini ölçmek için halatlara bağlı kurşun ağırlıklarını düşürdüler. 19. yüzyıldan başlayarak, araştırmacılar sondaj ölçümlerini almak için ip yerine tel kullanmışlardır. Modern dönemde akustik derinlik ölçümleri normdur. Temel olarak, bu cihazlar yüksek bir ses üretir ve gösterge mesafesinin ekolarını dinler.
İnsanların Keşfi

İnsanlar deniz tabanının nerede olduğunu bildiklerinde ziyaret etmek ve incelemek istediler. Bilim, dalış zilinin ötesinde, suya indirilebilecek bir hava içeren bir varil geliştirdi. İlk denizaltı 1623 yılında Cornelius Drebbel tarafından inşa edildi.
Robotik Keşif

İnsanlar Mariana Çukuru’nun dibini ziyaret ederken, bu girişim oldukça pahalı ve sınırlıydı. Modern keşif, robot sistemlere dayanır.
Uzaktan kumandalı araçlar (ROV), bir gemideki araştırmacılar tarafından kontrol edilen bağlı araçlardır. ROV’lar tipik olarak kameralar, manipülatör kolları, sonar ekipmanı ve numune kapları taşırlar.
Aletler

Denizaltı aletleri, balina seslerini, plankton yoğunluğunu, sıcaklığını, asitliğini, oksijenasyonunu ve çeşitli kimyasal konsantrasyonlarını izler. Bu sensörler, yaklaşık 1000 metre derinlikte serbestçe sürüklenen profil şamandıralarına bağlanabilir. Deniz tabanındaki bağlantılı sistemler, örneğin, Monterey Accelerated Research System (Monterey Hızlandırılmış Araştırma Sistemi) (MARS), sismik hataları izlemek için 980 metrelik Pasifik Okyanusu tabanına dayanmaktadır.